چگونه می‌توان از حذف داروهای ضدسرطانی از جریان‌خون یا تخریب زودرس آنزیمتیک آنها در مسیر تحویل سیستمیک این داروها به سلول پیشگیری نمود؟
دانشمندان چینی روش جدیدی را برای پیوند داروی تایید‌شده ضدسرطان(Floxuridine) با آلبومین طبیعی سرم، جهت انتقال و تحویل آن به سلول‌های سرطانی ایجاد‌نمودند.
ارائه‌کنندگان مقاله سنتز اتوماتیک پلیمر فلوکسوریدین، انتقال و تحویل موفق آن به‌سلول و کارایی آن در توقف رشد تومور را نشان‌دادند.
چطور می‌توان دارو را به محل هدف رساند؟ به‌رغم پیشرفت‌های زیادی که در تحقیقات نانو حامل‌ها (Nanocarriers) انجام شده‌است، مشکل درمان‌سرطان همچنان پا‌برجا می‌باشد.
داروهای ضدسرطانی درحین‌انتقال ازطریق جریان‌خون ممکن‌است با سلول‌های سالم تداخل داشته‌باشند یا ممکن‌است آنزیم‌های آنها را تخریب (Degraded) کنند یا پیش‌از ورود به بافت تومورال از بدن دفع‌شوند.
محققان یک سیستم حامل طبیعی و ایمن، یعنی آلبومین سرمی آندوژنی را به‌عنوان یک نانوحامل بالقوه انتخاب نمودند. برای اطمینان از اتصال فلوکسوریدین آنتی‌متابولیت به آلبومین، آنها مجبور بودند آن را تغییر(Modify) دهند. فلوکسوریدین یک پیریمیدین نوکلئوزید فلورینه‌شده و آنتی‌متابولیت است که سنتز آنزیم‌های DNA را مهار‌می‌کند.
این اولیگومر(یک اولیگونوکلئوتید۱۰ واحدی) حتی کارآمدتر از خود دارو بوده و به‌طورفعال در داخل سلول قرارمی‌گیرد. برای اینکه بتوان آن را با استفاده‌از آلبومین سرم قابل‌انتقال‌نمود، محققان تصمیم‌گرفتند که اولیگونوکلئوتید را با زنجیره‌ای هیدرموفیک آلکیل به‌عنوان یک پیوندساز(Linker) ارائه دهند. این تصمیم ضروری بود زیرا آلبومین به‌طورطبیعی مولکول‌های لیپوفیلی همانند لیپیدها و کلسترول را حمل می‌نماید اما اولیگونوکلئوتیدها با بار منفی را حمل نمی‌نماید. سنتز اولیگونوکلئوتید فلوکسوریدین همراه با زنجیره آلکالین حاوی ۲۰ واحد(LFU20) روی سنتی‌سایزرDNA است. محققان این ترکیب را برای تعامل آن با آلبومین سرم، درونی‌سازی سلولی، انتقال ازطریق جریان‌خون در موش‌های دارای تومور و پیشرفت تومور، آزمایش‌کرده و مشاهده‌نمودند که اگرچه بخش بزرگی از‌این دارو از بدن دفع شده‌است، ولی بخش عظیمی از‌آن نسبت‌به گروه کنترل در تومور انباشته شده و در‌آن‌جا، این دارو درون سلول‌ها قرار‌داشت.
پژوهشگران اظهارنمودندکه: «اثر نفوذپذیری و نگهداشت، انباشتگی(Accumulation) دارو را هدایت‌می‌کند، اثری که تاکنون در تحقیقات مرتبط با تومور به اثبات رسیده‌است. در‌این سلول‌ها، لیزوزوم‌ها دارو را می‌گیرند و آنزیم‌ها ساختار آنتی‌متابولیت فلوکسوریدین را آزاد‌می‌کنند.
به‌گفته دانشمندان:«تکثیر تومور توسط ترکیب لیپید اتصالی متوقف‌شد، درحالی‌که داروی بدونFU20 بدون اتصال به‌چربی(Lipid anchor) نتوانست رشد تومور را متوقف نماید. این بدان معنا می‌باشد که LFU20 با آلبومین حرکت‌می‌کند تا سلول‌های هدف را پیدا نموده و در آنجا تجمع یابند. نویسندگان مقاله همچنین خاطرنشان می‌نمایند که این دارو به‌راحتی توسط سنتز اتوماتیک آماده می‌شود و می‌توان دُم‌لیپید هیدروفویک که اتصال آلبومین را تضمین می‌نماید را به‌راحتی به ۵پایه اولیگونوکلئوتید متصل ساخت. این حرکت با توانایی بالقوه کشتن سلول‌های‌سرطانی و با تحویل‌دارو نتیجه‌می‌دهد.
Ref: Angewandte International Edition 2018
ثبت نظر