هرساله به بهانه زادروز محمدبن‌زکریای‌رازی، روزداروسازی را در ایران گرامی‌می‌دارند و انجمن‌های داروسازی سراسر کشور به ویژه داروسازان ایران، با برپایی همایش‌های علمی و حرفه‌ای این روز را با جشن و شادمانی‌گذرانده و به‌شب می‌رسانند.
زکریای‌رازی که در خارج از ایران بانام Rhazes شناخته‌می‌شود، یکی‌از نوابغ داروسازی و پزشکی شهیر دنیا است که به‌دلیل نوشته‌هایش در زمینه طب در دنیا بسیار مشهور‌می‌باشد.
گفته‌می‌شود که وی به‌سال۸۵۰ تا ۸۶۵ میلادی در ری (راگا) که از بلاد آباد ایران بود، به‌دنیا آمده و به‌سال ۹۲۸یا۹۲۹میلادی در بغداد دیده از‌جهان فروبسته است.
ابوبکر‌محمدبن زکریای‌رازی که به‌علت زاده‌شدن در ری، به رازی معروف است، به نوشته کتاب تاریخ‌پزشکی، پیش‌از آنکه طبیب‌شود و در ری بیمارستان تأسیس‌کند و شاگرد تربیت‌کند، صراف‌بود و چنگ‌می‌نواخت. پس‌از تحصیل طب در بغداد، به سفرهای فراوان می‌رفت تا آنکه به تقاضای منصور خلیفه‌عباسی برای اداره بیمارستان جدیدالاحداث بغداد در‌آن شهر اقامت‌گزید.
رازی نزدیک‌به حدود ۲۰۰جلد کتاب و رساله مختلف در زمینه فلسفه، دین، ریاضیات، ستاره‌شناسی، طب و داروسازی نوشت (می‌گویند که رازی در اواخر عمر نابینا شد و در فقر و فاقه بدرود حیات گفت).
نکته جالب در زندگی ابوبکر محمدبن زکریای‌رازی آن است که وقتی برای پیشگیری‌از کوری خواستند تا چشمش را عمل‌کنند در پاسخ گفت:
«آنقدر جهان را دیده‌ام که دیگر مایل به دیدن آن نیستم». ضمن آنکه متوجه بود که بسیاری‌از پزشکانی که به وی پیشنهاد عمل چشم می‌دادند، به آناتومی‌چشم آگاهی چندانی نداشتند.
شاهکار رازی، کتاب «الحاوی» است که دایره‌المعارف طب عملی و نیز تراپوتیک بوده و ۲۴مجلد دارد و شامل تمام اطلاعات طبی ابتدای قرن‌دهم‌میلادی می‌باشد.
کتاب الحاوی به فرمان پادشاه ناپل و سیسیل درسال۱۲۷۹میلادی توسط «فرج‌بن‌سالم» به زبان لاتین برگردانده شد.
نخستین نسخه چاپی این کتاب توسط «ژاکوب‌بریتانیکو» به‌سال۱۴۸۶میلادی در بریتانیا عرضه‌شد.
رازی خلاصه‌ای از کتاب الحاوی را به‌نام «طب‌المنصوری» در ۱۰جلد نگاشته‌است که جلد نهم آن در دنیا بسیار معروف و شناخته‌شده می‌باشد. درپایان، پنجم‌شهریور، روز داروسازی را گرامی می‌داریم.
ثبت نظر