دریک بررسی با نگاه به گذشته Retrospective دربارهی کاربرد دوز بالا مدروکسی پروژسترون درمردان دچار زوال عقل که رفتارهای جنسی غیرقابل کنترل دارند انجام شده است. تعداد10 مرد با سن 65 سال به بالا با متوسط سنی 79/5 سال دربیمارستان170 تختخوابی امراض روانی که مرکز ارجاع سوم Tertiary Referral Center بود از تاریخ دسامبر 2005 تا ژانویهی2011 مورد بررسی و ارزیابی قرارگرفتند و آنهایی که بیش از100میلیگرم در روزمدروکسی پروژسترون خوراکی میگرفتند مشخص شدند و پروندهی آنها حاکی از تأثیر مثبت دارو درکنترل ازدیاد غیرمتعارف فعالیت جنسی آنها داشت و میتوانستند به محل زندگی قبل از پذیرش خود برگردند. به شاخصهایی مانند دوز دارو، عوارض جانبی، استفاده از داروی دیگری برای این منظور درکنار داروی مورد نظر هم توجه شد و در70 درصد آنها پیش از آغاز درمان با مدروکسی پروژسترون آزمون استفاده از نوعی داروی سروتونرژیک به کار گرفته شد. 60 درصد آنها به داروهای آنتیسایکوتیک و40 درصد هم به ترکیبی از داروی آنتیسایکوتیک و سروتونرژیک پاسخی ندادند. دوزاز متوسط پروژسترون مصرفی300 میلیگرم از 100تا 400 میلیگرم بود. عارضهی جانبی خاصی گزارش نشد. اما عوارض جانبی ممکن است در همان زمان مصرف کشف نشود. 70 درصد آنها به پروژسترون پاسخ مناسب دادند. درپایان نتیجهگیری شده که اطلاعات کمی دربارهی کنترل رفتارهای جنسی شدید دراین بیماران موجود است و دربارهی دوزاژ مناسب پروژسترون هم مدارک و مطالب کافی در دسترس نیست و امکان دارد در مهار رفتارهای جنسی کنترل نشده علاوه بر داروی فوق، سایر عوامل دخیل در بستری هم مؤثر میباشند و روی هم رفته درکنار نیاز به بررسیهای بیشتر، درحال حاضر دربیمارانی که زوال عقل داشته و رفتارهای شدید جنسی دارند میزان100 تا400 میلیگرم ازمدروکسی پروژسترون ممکن است کارساز باشد.
ثبت نظر