گروهی از پژوهشگران مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا درآمریکا درمقالهیی که درنشریهی علومپزشکی ـ کاربردی منتشر شدهاست گفتهاند که عارضهی کمحافظگی مرتبط با افزایش سن با مراحل اولیهی آلزایمر تفاوت دارد و ممکناست بتوان آنچه را که معمولاً کمحافظگی معمولی سالمندان تلقی میشود درمان کرد. دراین مقاله آمدهاست که آزمایشهای انجام شده روی موش آزمایشگاهی نشان دادهاست که کاهش میزان نوعی پروتئین در مغز ممکناست عامل کاهش حافظه باشد.
نتیجهی این تحقیقات ممکناست به کشف درمان برای کمحافظگی و حتی روشی برای افزایش حافظهی سالمندان منجر شود هرچند درحالحاضر چنین دستاوردی مستلزم ادامهی تحقیقات درمورد انسان است.
در آزمایشی محدودتر، گروه تحقیقات مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا به بررسی مغز شش نفر بین سنین 32 تا 88 سال پرداختهاند، این افراد وصیت کرده بودند اعضای بدن آنان پساز مرگ به تحقیقات پزشکی اختصاص یابد.
پژوهشگران توانستند 17 ژن را کشف کنند که میزان فعالیت آنها با افزایش سن انسان تغییر میکند. یکیاز این ژنها عامل تولید یک نوع پروتئین بهنام rbAp48 است که میزان آن درمغز باگذشت زمان و افزایش سن کاهش مییابد.
ـ تقویتحافظه: تحقیقاتی که روی موشها انجام شد، نشانداد که موشهای جوانی هم که دراثر دستگاری ژنتیکی توانایی تولید پروئتین rbAp48 درآنها کاهش یافته بود با وجود جوانی، دچار کمبود حافظه شدند.
درمقابل استفاده از یک نوع ویروس برای تقویت مکانیسم تولید این پروتئیندرموشهای سالمند باعث شد روند کاهش حافظهی درآنها معکوس شود و این موشها حافظهی بهتری پیدا کنند. بهنظر پروفسور اریک کاندل این واقعیت که توانستهاند روند کاهش حافظه مرتبط با افزایشموشها را اگر معکوس کنیم، دستاوردی بسیار دلگرمکننده بهدست میآید و به گفتهی وی نتیجهی تحقیقات دستکم نشان میدهد که این پروتئین، عاملی بسیار مهم در تقویت حافظه میباشد و کم حافظگی مرتبط با کهولت سن در واقع نوعی تغییــر عملکــرد در نورونها میباشد.
لذا این نتیجه حاصل میشود که برخلاف بیماری آلزایمر کمحافظگی سالمندان با ازدست دادن نورونها همراه نیست، درعینحال هنوز معلوم نیست که آیا تنظیم میزان پروتئین ممکناست درمغز انسان هم مانند مغز موشها باعث تقویت حافظه و درمان کم حافظگی شود بیآنکه عوارض جانبی زیانباری برجا بگذارد به خصوص اینکه مغز انسان به مراتب پیچیدهتر ازمغز موش است. دکتر سایمون ریدیSyman Ready عضو انجمن آلزایمر بریتانیا گفته است: اگرچه نتیجهی این تحقیقات روشن بهنظر میرسد اما ممکناست همزمان، درمعرض مخلوطی از عوارض مختلف مغزی قراربگیرند که هم شامل عوارض افزایش سن و هم مراحل اولیهی ابتلا به آلزایمر است. وی افزوده است که جدا کردن عوامل از عوارض طبیعی ناشیاز کهولت و درک نحوهی بروز پیشروی هریک از آنها همچنان چالشی بزرگ است.
ثبت نظر