به گستردگی حدسزده میشود که باکتریها یکی از آنتیژنهای تحریککننده در کولیت اولسرو (UC) هستند. به اینجهت ، آنتیبیوتیکها پروبیوتیکها و پیوند میکروبیوتای روده بهعنوان درمان مستقر و پیشنهادی UC بهشمار میروند.
طی یک کارآزمایی یا برچسب باز که در چند مرکز انجام شد، پژوهشگران تاثیر ترکیبی از آموکسیسیلین (500 میلیگرم)، تتراسیکلین (500 میلیگرم) و مترونیدازول(250میلیگرم) سهبار در روز به مدت ۲ هفتهای را برای القاء و حفظ رمیسیون در بیماران مقاوم یا وابسته به استروئید سنجیدند. همین پژوهشگران ، پیش از این از همین رژیم برای درمان تراز افزودهی فوزوباکتریوم Varium استفادهکرده بودند که درمخاط ملتهب کولون بیماران مبتلا به UC و آنتیهای سرم علیه F.Varium وجود داشت. این رژیم در کوتاهمدت برای کنترل UC در یک بررسی غیرانتخابی، دوسوناآگاه با دارونما و شاهد موثر بود.
در میان ۳۰ بیمار دچار UC فعال مقاوم به استروئید و ۶۴ بیمار وابسته به استروئید UC فعال، پاسخ بالینی ظرف 2هفته پساز تکمیل درمان بهترتیب در ۶۳/۳ و ۷۳/۴% بهدست آمد. ۳ و۱۲ ماه پساز تکمیل درمان نرخ رمیسیون بالینی در بیماران مقاوم به استروئید بهترتیب ۶۰/۰ و ۶۶/۶% و در بیماران وابسته به استروئید بهترتیب برابر ۵۶/۳ و ۵۱/۶% بود. در ماه سوم و ۱۲ بعداز تکمیل درمان، نرخ ترمیم مخاطی در بیماران مقاوم برابر ۴۶/۷ و ۵۳/۳ و در بیماران وابسته به ترتیب برابر ۳۲/۸ و ۳۵/۹% بود. در بیماران وابسته به استروئید ، ۶۰/۹ % میتوانستند درمان با استروئید را قطع کنند و بیشاز ۳ ماه در رمیسیون بمانند.
Aliment Pharmacol Ther 2014 May
ثبت نظر