طی بررسی‌های صورت گرفته توسط محققان که در مجله‌ی JAMA Internal Medicine به‌چاپ رسیده‌است، مکمل‌های ویتامینD با خطر سقوط همراه می‌باشد. دو دوز «بالا»(60000IU ویتامین D3 در هرماه یا 24000IU ویتامینD3 به‌علاوه 300میلی‌گرم Calcifediol در هرماه)به سطح سرمی۲۵-هیدروکسی ویتامین D سی نانوگرم/میلی‌لیتر در۸۰ درصد از شرکت‌کنندگان رسید؛
سطحی که به‌عنوان بهترین راه‌حل برای کاهش خطر ابتلا به شکستگی و خواص دیگر درمانی توصیه می‌شود (برای تبدیل سطح به نانومول در‌هر لیتر، ضرب در 2.496).
با این‌حال، در‌مقایــسه با دوز 24000IU ویتامینD3 در هرماه (معادل ۸۰۰ واحد در روز)، دوزهای بالاتر هیچ تأثیری بر عملکرد فیزیکی اندام تحتانی نداشت و خطر سقوط را افزایش‌داد. کارآزمایی RCT قبلی در زنان هم سن‌و‌سال نشان‌داد که500000IU از ویتامینD در هر‌سال، سطح سرمی 25 OH)D) حداقل به۳۰ نانوگرم/میلی‌لیتر در بیشتر شرکت‌کنندگان رسید، اما به‌طور قابل‌توجهی خطر سقوط و شکستگی را به اندازه‌ی ۱۵ و ۲۶درصد افزایش داد.
به‌طور نظری مطرح شده‌است که تجویز دوره‌ای دوزهای بالای ویتامینD عامل افزایش خطر سقوط و شکستگی‌ها است. این فرضیه باید توسط کارآزمایی کنترل‌شده با پلاسبو آزمایش شود که نشان‌می‌دهد برای نمونه؛ دوز روزانه‌ی ویتامینD به مقدار2000IU، برای رساندن سطوح سرمی 25 OH)D) با حداقل۳۰ نانوگرم/میلی‌لیتر خطر افتادن و شکستگی را کاهش‌می‌دهد.
این کارآزمایی هیچ دارونمایی نداشت و در‌نتیجه نمی‌توانست اثــرهای مکمل را با 800IU ویتامینD در روز آزمایش کند. با این‌حال، کارآزمایی کنترل‌شده با دارونمای جدید توسط محققان نشان‌داد که 800IU مکمل ویتامینD در روز هیچ تأثیری‌بر عملکرد فیزیکی و یا خطر سقوط و یا سقوط‌های آسیب‌زننده ندارد، در‌حالی‌که برنامه‌ی ورزشی خطر سقوط آسیب‌زننده را به اندازه‌ی نصف کاهش‌می‌دهد. کارآزمایی دیگری نشان‌داد که 800IU در روز هیچ تأثیری بر عملکرد اندام تحتانی و یا خطر سقوط در زنان یائسه‌ی با سن ۷۵سال و یا کمتر ندارد.
مشخص نیست که چه‌مقدار از دوز مکمل ویتامینD خطر سقوط و یا شکستگی را در افراد سالخورده‌ی ساکن در خانه‌ی سالمندان کاهش‌می‌دهد. بررسی‌های قبلی RCTها در ارتباط با اینکه آیا مکمل‌های ویتامینD خطر افتادگی‌ها یا شکستگی‌ها را در افراد مسن ساکن در خانه سالمندان کاهش‌می‌دهند، اختلاف نظر‌داشت. در‌مقابل ارزیابی‌هایی نشان‌داد که 800IU از ویتامینD همراه با ۱۲۰۰میلی‌گرم کلسیم، خطر شکستگی لگن و مرگ‌و‌میر را در بیماران ساکن دراین مؤسسه‌ها کاهش‌می‌دهد، لذا این بیماران باید مکمل کلسیم و ویتامینD را همراه با هم دریافت کنند.
پزشکان نباید مکمل‌های ویتامینD را برای دیگر خواص درمانی مشخص (Other Putative) توصیه‌کنند. هیچ شواهدی از متا‌آنالیزهای RCTها وجود ندارد که مکمل ویتامینD، خطر ابتلا به بیماری‌های قلب‌وعروق و یا سرطان را کاهش‌می‌دهد. علاوه‌بر‌این، کارآزمایی جدیدی مشخص‌نمود که 1000IU از ویتامینD در روز (با یا بدون کلسیم) خطر ابتلا به سرطان‌روده‌ی بزرگ و یا آدنوم (پولیپ)های مکرر در افراد با سابقه‌ی آدنوم (پولیپ)روده‌ی بزرگ را کاهش نمی‌دهد.
بـه‌نـظر‌می‌رسـد داستان ویتامینD نظیر الگوی مشابهی باشد که با ویتامین‌های آنتی‌اکسیدان نیز مشاهده‌شده‌است. ترغیب برای خواص درمانی مکمل‌های ویتامینی با اعتقاد به این که «ویتامین‌ها» ذاتاً سالم و تحت پشتیبانی بررسی‌های مشاهده‌ای(Observational Studies) هستند،اصولاً نشان‌می‌دهد که افراد سالم میزان ویتامیـن بالاتری دارند. سپسRCTها و ارزیابی‌ها ثابت‌کردند که درواقع مکمل‌ها باعث افزایش مرگ‌و‌میر (βکاروتن، ویتامینE) می‌شوند و یا هیچ فواید درمانی (ویتامینA، ویتامینC) ندارند.
راهبرد تجویز مکمل با ویتامینD برای به‌‌دست آوردن سطح سرمی حداقل ۳۰نانوگرم/میلی‌لیتر هنوز توسط RCTها برای کاهش خطر افتادن‌ها و شکستگی اثبات نشده و ممکن‌است خطر سقوط را افزایش دهد. تا‌زمانی‌که این روش توسط کارآزمایی‌های تصادفی‌شده (RCT) با به‌روزرسانی ارزیابی‌ها تأیید شود، عاقلانه نیست که از توصیه‌های مؤسسه‌ی‌پزشکی واشنگتن D.C
(IOM)* پیروی کرد که بر‌طبق آن افراد ۷۰سال یا مسن‌تر می‌توانند مصرف روزانه‌ی 800IU ویتامینD بدون اندازه‌گیری‌های عادی سطوح سرم 25 OH)D) داشته باشند و توصیه نمی‌شود تا ویتامینD و دیگر ویتامین‌های توصیه‌شده را جانشین رژیم‌غذایی متعادلی بنماییم که به‌طور‌طبیعی حاوی موادی که در مکمل‌ها وجود دارند، می‌باشند.
IOM: Institute of Medicine Washington, DC*
ثبت نظر