انجمن‌سرطان‌آمریکا (ACS) تخمین‌می‌زند که حدود ۷۹۰۳۰مورد جدید سرطان‌مثانه و ۱۶۸۷۰مرگ ناشی از‌این بیماری درآمریکا درطول سال۲۰۱۷ وجودخواهد داشت.
داروهای به‌دست‌آمده از پروتئین موجود در انگل‌مالاریا، باعث توقف‌رشد تومورهای سرطانی‌مثانه درموش‌ها که دربرابر شیمی‌درمانی مقاوم هستند شده‌است.
این‌یافته‌می‌تواند به‌درمان‌های بسیار ضروری برای سرطان‌مثانه درانسان نیز منجرشود که به‌درمان استاندارد جواب نمی‌دهند. این اولین‌بار است که ایده استفاده از پروتئین‌های‌انگل مالاریا برای درمان سرطان به‌طورمستقیم در زمینه بالینی به‌کار برده‌می‌شود.
«نیاز بالینی شدیدی برای یافتن درمان‌های جدید برای سرطان‌مثانه وجود دارد و ما شاهد فرصتی برای هدف قراردادن این بیماری با داروی جدید مالاریا هستیم».
گرچه سرطان‌مثانه پنجمین سرطان شایع در آمریکا است، اما بالاترین هزینه را برای هربیمار درپی‌دارد و تنها یک روش شیمی‌درمانی برای سرطان مثانه عضلانی مهاجم*(MIBC) وجوددارد، موضوعی که درعرض ۲۰سال گذشته فقط کمی تغییر کرده‌است.
• سرطان‌مثانه حدود5درصد ازموارد جدید سرطان را درآمریکا تشکیل‌می‌دهد.
• این نوع سرطان درمردان بیشتر از زنان است.
• میانگین سن در زمان تشخیص ۷۳سال است.
محققان دربررسی خود اشاره‌می‌کنند که: استاندارد درمانMIBC، شیمی‌درمانی Neoadjuvant مبتنی‌بر Cisplatin ( سیس‌پلاتین برای درمان سرطان‌ها مانند بسیاری از انواع سارکوماها و کارسینوماها به‌کار می‌رود) است. با این‌حال، تنها حدود ۴۰ درصد از بیماران به‌این درمان‌اولیه جواب مناسب‌می‌دهند و بنابراین، درحال‌حاضر تقاضای زیادی برای گزینه‌‌درمانی دوم برایMIBC وجود دارد.
• نتیجه‌گیری:
پروتئینی به‌نامVAR2CSA (که معمولاً درانگل مالاریا پلاسمودیوم فالسیپاروم یافت‌می‌شود) می‌تواند داروهای‌سرطانی را به‌تومورها تحویل‌دهد.
محققان معتقدند که این پروتئین به‌گروه خاصی از زنجیره‌های قند می‌چسبد که تحت‌عنوان «زنجیره‌های گلوکوزامینوگلیکان کوئه‌روایتین سولفات انکوفاتال*(OFCS)» شناخته می‌شود که‌معمولاً فقط در تومورهای‌سرطانی و بافت‌جفتی یافت‌می‌گردد. از آنجایی که سرطان مثانه مقاوم به سیس پلاتین دارای سطوح به‌صورت غیرمعمول بالایی ازCS است، محققان تصمیم به‌بررسی پتانسیل استفاده از VAR2CSA به‌عنوان مبنایی برای درمان این نوع‌از بیماری گرفتند.
• اثر داروهای ترکیبی:
برای پژوهش جدید، این گروه تحقیقاتی از موش‌هایی استفاده‌کردند که در آنها تومورهای گرفته‌شده از بیماران انسانی با اشکال بسیار مهاجم MIBC کاشته شده بود. محققان دارویی تجربی تولیدکردند که درآن انواع‌خاصی از پروتئین‌مالاریاVAR2CSAرا با سه‌ترکیب سلولی‌سمی حاصل‌از اسفنج دریایی ترکیب شده‌بود. هنگامی‌که آنها با داروهای‌ترکیبی به‌درمان موش‌ها پرداختند، اثر چشمگیری وجودداشت: ۸۰درصد ازموش‌ها بیش‌از ۷۰روز زنده ماندند، در‌حالی‌که هیچ یک از موش‌ها در سه‌گروه کنترل دیگر که‌درمان ترکیبی را دریافت نکرده‌بودند، زنده نماندند.
* MIBC: Muscle Invasive Bladder Cancer
*OFCS: Oncofetal Chondroitin Sulfat
Ref: European Urology Journal , 2017 University Of British Columbia ( UBC) in Vancouver , Canada
ثبت نظر