شماره ۱۱۶۶
پزشکی امروز
آنتیبیوتیک آزیترومایسین که بهطور معمول استفادهمیشود، با افزایشخطر آریتمیبطنی (ضربانقلب نامنظم، سریع و خطرناک) ارتباطی ندارد. آزیترومایسین آنتیبیوتیکی است کهبهطور متداول برای درمان عفونتهای باکتریایی (اغلب عفونتهایتنفسی و ادراری) درافراد با سنین مختلف استفادهمیشود. این آنتیبیوتیک بهدستهای از داروها بهنام ماکرولیدها تعلقدارد که از ایندسته، حداقل یک داروی دیگر بهنام اریترومایسین بهعنوان مختلکننده ضربان طبیعی قلب شناخته میشود که مصرف آن منجر بهایجاد آریتمیبطنی میگردد.
چندین بررسیاخیر نتایج متناقضی درمورد این موضوع گزارشکردهاند که آیا آزیترومایسین با افزایش خطرابتلا بهمرگ ناشی از آریتمیبطنی درافرادیکه آنتیبیوتیک مصرف میکنند ارتباط دارد یا خیر. بهمنظور شفافیت میان این یافتههای متناقض، گروهی از محققان اروپایی دادههای حاصل ازحدود ۲۹میلیون تَن در پایگاه دادههای مراقبتهای بهداشتی از ایتالیا، بریتانیا، آلمان، هلند و دانمارک را بررسیکردند تا مشخصکنند که آیا بین آزیترومایسین و آریتمی بطنی ارتباطی وجود دارد یاخیر.
ازبیش از ۱۴میلیون مصرفکننده جدید آنتیبیوتیک، ۰/۱ درصد (۱۲۸۷۴تَن) مبتلا به آریتمیبطنی شده بودند که ۳۰ تَن از آنها مصرفکنندگان جدید آزیترومایسین بودند. درمقایسه با آموکسیسیلین، (آنتیبیوتیک متداول مصرفی دیگری از گروه داروهای رده پنیسیلین) افزایشخطر این بیماری قلبی درافرادی که آزیترومایسین مصرف میکنند وجودنداشت. بااینحال، افزایشخطر آریتمیبطنی درافرادیکه آزیترومایسین مصرف میکنند درمقایسه با افرادیکه اصلا آنتیبیوتیک مصرف نمیکنند، وجود داشت.
این یافتهها نشانمیدهد که خطر آریتمیبطنی بهاحتمال زیاد بهدلیل سلامتبدنی ضعیف بوده و ناشی از عفونت آنها است تا مصرف آزیترومایسین. این یافتهها درچندین تجزیهوتحلیل حساسیت تاییدشد و در پایگاه دادههای تکمیلی شرکتکننده دراین بررسی تکرارگردید.
باید خاطرنشانکرد که ممکناست این یافتهها در محیطهای بیمارستانی عملی نباشند زیرا سلامت بیماران و استفاده از آنتیبیوتیکها در محیطهای جامعه (Community settings) بسیار متفاوت از دادههای بدستآمدهبود.
درنتیجه «درمقایسه باعدممصرف آنتیبیوتیک، مصرف رایج آزیترومایسین باافزایش خطر آریتمیبطنی همراهبود، اما این حالت درمقایسه با مصرف رایج آموکسیسیلین صدقنمیکرد. کاهشخطر با یک مقایسه فعال، بیانگر مخدوشبودن بااهمیت تجویز (Significant confounding by indication) است».
Ref
CMAJ (Canadian Medical AssociationJournal),August 2017
ثبت نظر