در بررسی علل خودکشی مشاهده گردید روزهای آفتابی ۱۰ روز قبل از اقدام به خودکشی نسبت به مدت زمان ۱۴ تا ۶۰ روز قبل از آن افزایش داشته است.
رفتار خودکشی بهطور مشخص تحتتأثیر تغییرات فصلی ازنظر میزان طول روشنایی روز و عوامل دیگر قرار دارد. جهت افتـراق بیـن این تأثیرات، محققـان تمامی دادهها را در 462،69 مــوارد قصــد خودکشی تأیید شده را که طی40سال در اتریش اتفاق افتاده بود.
با میزان روشنایی روزانه (ساعات روشنایی روز) را برپایهی اطلاعات هواشناسی سنجیدند، محققان در این بررسی از یکروش آماری مرکب بهرهبردند.
میزان طول روشنایی روز طی 10روز قبلاز مرگ ارتباط مثبتی با خطر بروز خودکشی داشته (افزایش آمار خودکشی) در حالیکه طول روشناییروز روی میزان خودکشی در فاصلهی 14تا60 روز قبلاز مرگ اثر منفی داشته است (کاهش آمارخودکشی)، این امر در وقوع انواع خودکشی نیز صادق بوده است.
این اثر طول روشنایی کوتاه مدت روز (درطی۱۰روز قبلاز اقدام) در زنان واضحتر بوده و اثرات روشنائی طولانیمدت روز روی خودکشی مردان بیشتر بوده است.
نقطهنظر نهایی(Comment): تأثیر تغییرات فصلی روی خلق ازطریق بررسی متغیرهایی چون درجه حرارت، رطوبتهوا، تعطیلات و عواملی نظیر اینها دراین ارزیابی بررسی شده و نشان داده است که نبودن تابش خورشید در چند روز متوالی آمار خودکشی را افزایشداده و توالی تابشخورشید برای مدتطولانی باعث کاهش آمار خودکشی گردیده است.
یک توضیح قابلقبول جهت این (دریافت موازی دوگانه)، شاید این باشد که تاثیر خورشید باعث بهبود خلق (بالابردن خلق) در طولانیمدت شده در مقایسه با تشدید افسردگی در ادامه یافتن روزهای ابری متوالی این امر ممکن است، درکسانی که قبلاً گهگاه افسرده بودهاند منجر به ذخیرهی انرژی آنان جهت انجام خودکشی در روز بازگشت خورشید شده باشد.
درنهایت پزشکانی که بیماران افسردگی را تحتمراقبت خود دارند باید به نتایج مطالعه فوق درمورد این تغییرات جوی توجه داشته و دراین ایام (روزهای ابری متوالی) مراقبت بیشتری از این بیماران بهعمل آورند.
Ref: JAMA Psychiatry 10.Sep 2014
ثبت نظر