افسردگی متوسط تا شدید، موجب افزایش 5برابری خطر مرگومیر (به‌هر‌علت) در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی می‌شود. نتایج به‌دست‌آمده از OPERA-HF، نشان‌داد که این خطر ارتباطی به بیماری‌های همزمان و شدت نارسایی‌قلبی ندارد. خطر مرگومیر افراد غیرافسرده حدود ۸۰درصد کمتر از افراد افسرده بود.
پروفسور جان‌کلیلند، استاد کاردیولوژی دانشگاه لندن اظهار داشت: «خطر بستری مجدد مبتلایان به نارسایی‌قلبی در بیمارستان و مرگومیر آنها بالاست. تقریباً ۲۵درصد از بیماران بستری که مبتلا به نارسایی قلبی هستند، به دلایل مختلف یک‌ماه پس‌از مرخص‌شدن از بیمارستان، دوباره بستری می‌شوند. این بیماران درطول یک‌سال پس‌از ترخیص، حدود یک یا چند‌بار دیگر دوباره بستری‌شده و تقریباً نیمی‌از آنها جان خود را از‌دست‌می‌دهند».
به دلایل مختلف یک‌ماه پس‌از مرخص‌شدن از بیمارستان، دوباره بستری می‌شوند. این بیماران درطول یک‌سال پس‌از ترخیص، حدود یک یا چند‌بار دیگر دوباره بستری‌شده و تقریباً نیمی‌از آنها جان خود را از‌دست‌می‌دهند».
وی در ادامه توضیحات خود اظهارداشت: «سازمانOPERA-HA برنامه‌ای به‌منظور ارزیابی کلی‌تر و پی‌بردن به‌دلایل بستری مجدد و مرگومیر مبتلایان به نارسایی‌قلبی طراحی نموده‌‌است که این ارزیابی، مواردی نظیر ضعف فیزیکی، ذهنی، اجتماعی و همچنین بیماری‌های همزمان و شدت نارسایی‌قلبی را شامل می‌شود. براساس گزارش‌های صورت گرفته، افسردگی یکی از دلایل اصلی مرگومیر مبتلایان به نارسایی قلبی است. ولی تا‌به‌حال گمان می‌کردیم که ازدیاد مرگومیر، به‌دلیل ابتلای همزمان بیماران افسرده به نارسایی قلبی شدیدتر و بیماری‌های همزمان دیگر می‌باشد».
خطر مرگ ومیر بیماران مبتلا به افسردگی متوسط تا شدید در‌مقایسه با بیماران مبتلا به افسردگی خفیف، تا 5برابر بیشتر است. افسردگی متوسط تا شدید حتی پس از کنترل مواردی نظیر رابطه‌ی‌جنسی، سن، فشارخون، شدت نارسایی‌قلبی (که براساسNT-proBNP تعیین می‌شود) و بیماری‌های همزمان نیز از دلایل مهم مرگ به هر‌علت باقی‌ماند.
افسردگی امری شایع میان مبتلایان به نارسایی‌قلبی است و حدود 20تا40درصد از بیماران را تحت تأثیر قرار‌می‌دهد. افسردگی اغلب موجب عدم انگیزه و علاقه به فعالیت‌های روزانه، کیفیت پایین زندگی، عدم‌اعتماد، اختلالات خواب و تغییر در اشتها و به‌دنبال آن تغییر وزن می‌شود. این نشانه‌ها می‌تواند ارتباط بین افسردگی و مرگومیر را توضیح دهد.
محققان این بررسی در مورد مراقبت پزشکان از بیماران و عدم تجویز سریع داروی ضدافسردگی، دارای نظر یکسان هستند. بررسی‌ها حاکی از آن است که این داروها در کاهش افسردگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مؤثر نبوده و متخصصان بالینی باید مبتلایان به نارسایی قلبی را ازنظر افسردگی تحت مراقبت دلسوزانه قرار‌داده و بیماران مبتلا شده را جهت مراجعه به مشاور، تشویق بنمایند».
نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش به‌وضوح بیانگر ارتباط بین افسردگی و خطر مرگ در طول یک سال پس‌از ترخیص از بیمارستان است. تشخیص و کنترل افسردگی می‌تواند مرگومیر مبتلایان به نارسایی قلبی را کاهش دهد.
تحقیقات بیشتری باید انجام گیرد تا مشخص نماید چگونه پزشکان و بیماران، خودشان می‌توانند افسردگی را مدیریت نمایند. درمان مؤثرتر نارسایی قلبی و بیماری‌های همراه مانند کنترل بهتر افسردگی می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد.
نتایج پژوهش فوق در کنگره‌ی سالیانه‌ی انجمن کاردیولوژی اروپا که به نارسایی قلبی اختصاص داشت، در می ۲۰۱۵ در سویل اسپانیا ارائه گردید.
ثبت نظر