محققان با استفاده از فن‌آوری تصویربرداری از مغز، از ارتباط نشانه‌های بیماری اسکیزوفرنی با ویژگی‌های آناتومی مغز و وجود زیرگروه‌هایی در‌این بیماران که به نشانه‌های مختلفی دچار هستند، پرده برداشتند. در‌این راستا، آنها از نوعی روش تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی(MRI) به‌نام «Diffusion Tensor Imaging» روی تعدادی انسان سالم و دچار اسکیزوفرنی (۳۶ فرد سالم و ۴۷بیمار اسکیزوفرنی) استفاده نمودند. آزمایش‌های انجام شده روی گروه مبتلا به اسکیزوفرنی نشان‌دادند که این افراد ناهنجاری‌های متعددی در بخش‌های معینی از جسم پینه‌ای (Corpus callosum) مغزشان دارند (دسته‌ای از تارهای عصبی که نیمکره‌ی راست مغز را به نیمکره‌ی چپ مغز متصل‌می‌کنند و برای برقراری ارتباط مؤثر بین نیمکره‌ای[Interhemispheric] نقش مهمی دارند).
ناهنجاری‌های جسم پینه‌ای مغز:
زمانی‌که محققان ناهنجاری‌هایی را در کل جسم پنبه‌ای مغز تشخیص دادند، دریافتند که برخی‌از ویژگی‌های مشخصی که در اسکن‌های مغزی نمایان شده‌اند با نشانه‌های خاص اسکیزوفرنی مطابقت دارند. برای نمونه؛ بیماران با ویژگی‌هایی خاص در بخش‌های خاصی از جسم پینه‌ای مغز، رفتارهای عجیب و سازمان آشفته‌ای را نشان‌دادند. در سایر نمونه‌ها، بی‌نظمی‌هایی در قسمت‌های مختلف ساختار مغز مشاهده شد که با آشفتگی فکری و گفتاری و نشانه‌های منفی نظیر فقدان عاطفه مرتبط بودند. سایر ناهنجاری‌ها در جسم پنبه‌ای مغز، با توهمات همراه بود. در‌سال2014 همان گروه تحقیقاتی دریافتند که اسکیزوفرنی، یک بیماری واحد نیست و وجود ۸ اختلال متمایز ژنتیکی را نشان‌دادند که هرکدام مجموعه نشانه‌های مختص خود(Own set of symptoms) را دارند.
اسکیزوفرنی برخلاف تفکر قبلی به‌عنوان یک بیماری واحد، مجموعه‌ای ناهمگن از اختلال‌ها است و محققان معتقد هستند که در‌آینده ارزیابی چگونگی ارتباط شبکه‌های ژنی خاص با ویژگی‌های خاص مغزی و نشانه‌های بالینی خاص، به مهمترین موضوع تبدیل گشته و درمان‌ها نیز به‌طور مؤثر برای اختلال خاص هر بیمار تنظیم خواهند شد. در‌حال‌حاضر شیوه‌های درمانی اسکیزوفرنی (صرف‌نظر از نشانه‌هایی که هربیمار به‌طور خاص نشان‌می‌دهد) کلی (Generic)می‌باشند.
ثبت نظر