لالی انتخابی یک اختلال ناشایع دوران کودکی است که درآن کودک واجد سلامت زبان می باشد و آگاهانه و مصرانه از صحبت کردن در موقعیت های خاص(نظیر مدرسه) که انتظار استفاده از زبان می رود امتناع می کند.
لالی انتخابی یک اختلال ناشایع دوران کودکی است که درآن کودک واجد سلامت زبان می باشد و آگاهانه و مصرانه از صحبت کردن در موقعیت های خاص(نظیر مدرسه) که انتظار استفاده از زبان می رود امتناع می کند. نشانه های لالی انتخابی باید حداقل یک ماه دوام داشته باشند.اما محدود به ماه اول مدرسه نباشد.سن آغاز پیش از 5سالگی است ، اما این اختلال تا زمان ورود به مدرسه که افزایش تعامل اجتماعی و تکالیف عملکردی مانند روخوانی با صدای بلند در ان وجود دارد ممکن است مورد توجه بالینی قرار نگیرد. تداوم این اختلال متغیر است گرچه گزارش ها حاکی از ان است که شماری از افراد لالی انتخابی را پشت سر می گذارند اما روند طولی این اختلال مشخص نیست.
وجه تمایز این اختلال با سایر اختلالات زبان در این است که اختلال های دیگر زبان با موقعیت خاص ارتباط ندارند. در این اختلال کودک از زبان به عنوان یک سلاح استفاده می کند و از گفتار و سکوت برای تقویت و تنبیه سود می جوید.لالی انتخابی در نوجوانی بیانگر افراطی ترین رفتار نوجوان فعل پذیر-پرخاشگر افسرده و دچار واپس روی است.
1.ناتوانی مستمر در تکلم در موقعیت های اجتماعی خاص علیرغم تلکم در موقعیت های دیگر.
2.اختلال باید درپیشرفت اموزشی یا شغلی یا رابطه ای اجتماعی اختلال ایجاد کند.
3.طول مدت اختلال باید یک ماه دوام داشته باشد
4.صحبت نکردن نتیجه فقدان معلومات یا ناراحتی ایجاد شده در موقعیت های اجتماعی نیست.
این اختلال ناشی از عوامل روانشناختی نظیر افسردگی و اضطراب مادر –ناهماهنگی رفتار والدین می باشد به همین دلیل برخی آن را لالی تروماتیک می نامند.لالی انتخابی ممکن است به تدریج یا ناگهانی پس از تجربه ای ناراحت کننده ظاهر شود.
شیوع این اختلال بین 3 تا 8 در 10000 کودک و در دخترها شایع تر است.
لالی انتخابی ممکن است به اختلال اجتماعی منجر شود .به طوری که کودکان برای پرداختن به تعامل اجتماعی متقابل با کودکان دیگر خیلی مضطرب باشند.وقتی کودکان دارای اختلال لالی انتخابی رشد می کنند ممکن است با انزوای اجتماعی بیشتر مواجه شوند.در محیط مدرسه ممکن است دچار افت تحصیلی شوند.
دارو هایی نظیرفلوکستین-سرترالین و پاروکستین در درمان این اختلال موثر هستند و همچنین خانواده درمانی و درمان شناختی رفتاری در درمان این اختلال بسیار اثربخش هستند.
برچسب ها
ثبت نظر