زن ۲۷سالهای با خستگی و سابقهی ۴روز زخم دردناک در دهان، مراجعه نموده است. در معاینهی فیزیکی، شاخص تودهی بدنی او (BMI) (وزن به کیلوگرم تقسیم بر مجذور قد به متر) ۱۷/۲ و دارای زخمهای عمیق کام خلفی، فرسایش شدید دندان با تخریب مخاط زبان و غدد بناگوشی متورم بود.
بررسیهای آزمایشگاهی نشانداد که میزان پتاسیم سرم ۲/۶میلیمول درهرلیتر و میزان بیکربنات ۳۴میلیمول در هر لیتر است. بیمار، تغذیهی افراطی و ایجاد عمدی استفراغ توسط خودش را که چند بار در روز بود، گزارش نمود. با توجه به وجود افراط در تغذیه و رفتارهای پاکسازی (ایجاد عمدی استفراغ) و همچنین وجود آلکالوز متابولیک هیپوکالمیک، زخم پالاتال و فرسایش شدید و پوسیدگی دندانها، بیماری بولیمیانروزا (Bulimia Nervosa) تشخیص داده شد. افراد مبتلا به اختلالات غذا خوردن به احتمال زیاد نیازمند مراقبت اولیه بوده و ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی و پزشکان در یک موقعیت منحصر به فرد برای شناسایی بیماریهای همراه، ارائهی تشخیص زودهنگام، درمان و ارجاع مناسب قراردارند. این بیمار، با سالین داخل وریدی هیدراته شد و تحت خدمات روانپزشکی و دندانپزشکی قرارگرفت. 1سال پساز درمان، بیمار عادات غذایی طبیعی خود را گزارش نمود و بررسی فیزیکی و نتایج تستهای آزمایشگاهی او طبیعی بود.
New England J Med 368;13 March 28 ,2014
ثبت نظر