یک بررسی جدید حاکی از آن است که بوتاکس قابلیت انعطاف و ارتجاعی پوست را تا ۴ماه بهبود می‌بخشد.
بوتاکس یا سم اونابوتولینوم نوع‌آ (onabotulinum toxin A)، داروی مورد استفاده برای درمان چندین بیماری از‌جمله میگرن مزمن، دیستونی گردن رحم و مثانه‌ی بیش‌فعال است. ولی با‌این‌حال بوتاکس اغلب به‌عنوان درمانی برای کاهش موقتی چین‌و چروک صورت شناخته شده است.
بر اساس اعلام انجمن جراحان پلاستیک آمریکا (ASPS) در سال2012، بیش‌از ۶/۵میلیون آمریکایی تزریق بوتاکس‌کرده‌اند. این روش شامل تزریق دارو در مناطق خاصی‌از صورت به‌منظور شل‌کردن موقتی عضلاتی که باعث چین‌و‌چروک می‌شوند، می‌باشد.
محققان به‌طور ویژه به‌دنبال یافتن تأثیر بوتاکس بر دو ویژگی پوست بودند که به هنگام سالخوردگی ضعیف‌تر می‌شوند: قابلیت انعطاف و کشش و الاستیسیته یا همان خاصیت فنری. زیرا به‌هنگام سالمندی، این‌نوع خواص بیومکانیکی تغییر‌می‌یابند و به‌نظر‌می‌رسد در‌میان این تغییرات وابسته به سن، از‌دست‌دادن قابلیت ارتجاعی پوست برجسته‌ترین نوع تغییر باشد و به‌نظر می‌رسد بوتاکس ممکن‌است به‌طور موقت آسیب‌های‌پوستی ناشی‌از افزایش‌سن و قرار‌گرفتن درمعرض پرتو فرابنفش را معکوس کند.
محققان با انجام آزمایشی روی ۴۸زن (با سن متوسط ۵۵سال) جهت کاهش چین‌و‌چروک‌های خفیف پیشانی و اطراف چشم، آنها را تحت تزریق بوتاکس قرار‌دادند.قابلیت انعطاف و ارتجاعی پوست این زنان در ابتدای آزمایش و در ۲هفته،۲ماه، ۳ماه و ۴ماه پس‌از تزریق بررسی شد.
در‌میان ۴۳زنی که تا پایان این بررسی حضور‌داشتند، تزریق بوتاکس موجب افزایش هر‌دو قابلیت انعطاف و ارتجاعی پوست ظرف‌‌مدت ۴ماه گشت. دقیقاً مشابه مدت‌زمانی‌که بوتاکس اثرات آرام‌بخشی بر عضله دارد و پس‌از طی این زمان، خواص پوست به‌حالت اولیه بازگشت.
علاوه بر‌این محققان اعلام کردند که به‌نظر‌می‌رسد تزریق بوتاکس آسیب‌های وارده به قابلیت ارتجاعی پوست، ناشی‌از قرار‌گرفتن درمعرض اشعه‌ی ماورای‌بنفش (UV) را معکوس می‌نماید. در‌این‌مورد نیز این اثرات پس‌از ۴ماه رو‌به زوال نهاد.
اظهار‌نظر محققان در‌مورد یافته‌ها این‌گونه است:
«در این بررسی افزایش قابلیت انعطاف و خاصیت‌ارتجاعی پوست همراه با کاهش خصوصیات فوق ناشی‌از UV، پس‌از درمان با سم اونابوتولینوم A ایجاد شده‌است.
به‌نظر‌می‌رسد تغییرات رخ‌داده در پوست بیماران، در تضاد با تغییرات ناشی از روند سالمندی و قرار‌گرفتن درمعرض تابشUV و التهاب است. این ارزیابی همچنین نشان‌می‌دهد که طول‌مدت اثر این تغییرات (درمان) مشابه طول‌مدت اثر دارو است».
«روی‌‌هم‌رفته نتایج این بررسی همراه با سایر پژوهش‌ها در مورد قابلیت ارتجاعی و محتوای کلاژن پوست ناحیه‌ی تزریق، توانایی جراحان پلاستیک صورت را برای ترمیم استراتژی‌های بلند‌مدت ضدسالمندی افزایش می‌دهد و به آنها اهمیت حفظ و نگهداری درمان‌های غیر‌جراحی را یادآور می‌شود. همچنین گزینه‌های درمان بالقوه‌ی جدیدی برای زخم‌های شدید پوستی فراهم می‌کند».
بررسی‌های اخیر منتشر‌شده نیز نشانگر آن بود که بوتاکس ممکن‌است یک جانشین بالقوه برای شیمی‌درمانی سرطان‌معده باشد.
منابع دردفتر نشریه می‌باشد.
ثبت نظر