درمان سوختگی با گلبول‌‎های سفید

آسیب‎های سوختگی گسترده، معمولاً با پیوند لایه‏های پوست از سایر بخش‌های بدن درمان می‎شوند. اگرچه این روش متداول است اما زخم‎ها همیشه به‌طور‌کامل التیام نمی‎یابند.

قربانیان سوختگی اغلب زخم‌های وسیعی دارند و به‌دلیل عدم بهبود پوست آسیب دیده، پوست این قسمت‌ها باید برداشته شود. معمولاً، پوست از قسمت بالایی ران پای بیمار برداشته‌شده و به بخش آسیب‌دیده پیوند زده‌می‎شود. این زخم‎ها به احتمال زیاد در بیماران جوانتر کاملاً بهبود‌می‎یابند اما فرایند بهبودی در بیماران مسن‌تر و افرادی‌که مبتلا به بیماری خاصی (مثل دیابت) هستند، طولانی‎تر است. گاهی نیز عوارضی بروز‌می‎کنند که به جراحی‌های جدید نیاز دارند و یا اینکه مجبور می‌شوند تا اسکارهای بدشکل را به‌حال خود رها‌کنند.

یک گروه پژوهشی، به‌روش جدیدی در یک مدل جانوری دست یافته‌اند که در‌آن عوامل محلول (Soluble factors) در گلبول‎های‌سفید،  سبب القای ترمیم قابل‌توجه بافت آسیب دیده می‎شوند. در‌این‌روش گلبول‎های‌سفید با پرتودهی با اشعه‌ی گاما تحت تنش(Stressed by) قرار‌می‎گیرند؛ به‌گونه‌ای که پروتئین‎های خاصی را آزاد‌می‎کنند که این پروتئین‌ها رگ‌زایی ‌‌(Angiogenesis) و بازسازی بافت را تحریک‌می‎نمایند.

عوامل ترشح‌شده، فرآوری‌می‎شوند تا دارویی را تولید‌کنند که بتواند برای زخم‎ها به‌کار‌رود. این بررسی ۲برابر‌شدن تعداد رگ‎های خونی و رشد سریعتر و بهتر پوست را نسبت‌ به گروه‌کنترل نشان‌داده است. این تحقیق نمونه‌ای از تبدیل یک پژوهش به ‌کاربردی‌سازی آن است (Translation research) که می‎تواند خیلی سریع به بیماران سود برساند.

کاربرد بالینی این روش در انسان‌ نباید محدود به آسیب‎های سوختگی شود بلکه می‎تواند برای سایر انواع زخم‎ها نیز به‌کار‌رود. برای نمونه می‎تواند برای اولسرهای پوستی دیابتی به‌کار رود که به‌سختی التیام‌می‎یابند یا برای زخم‎هایی که پس‌از پیوند بافت جراحی میکروسکوپی (Microsurgical Tissue) ایجاد می‎شوند.