خانمهای درمعرض خطر بالای سرطان پستان ممکن است بیشتر از درمان پیشگیری با دارو سود ببرند. به سال2002،کارگروه خدمات پیشگیری ایالات متحده(USPSTF) علیه استفادهی معمولی ازتاموکسیفن ورالوکسیفن برای پیشگیری ازسرطان اولیهی پستان درخانمهای دارای خطر متوسط توصیه کرد. کارگروه توصیه کرده بود کلینسینها پیش از تجویز این دارو درمورد منافع ومضار بالقوهی این داروها درخانمهای پرخطر به بحث بنشینند. در روز آمد کردن توصیههای پیشین، کارگروه مدارک انتشار یافته تا دسامبر2012 را بازبینی کرده است. درکارآزماییهای با دارونما و شاهددار، هم مصرف تاموکسیفن و هم رالوکسیفن ازمیزان شیوع سرطان تهاجمی پستان در یک دورهی پنجسالهی درمان کاسته است و هر دو دارو ازمیزان شکستگیها کم کردهاند. درکارآزمائیهای رودررو، تاموکسیفن درکاهش سرطان تهاجمی پستان نسبت به رالوکسیفن تأثیر بیشتری داشته ولی درمقایسه با دارونما ورالوکسیفن با رویدادهای ترومبوآمبولیک، سرطان آندومتر و پیامدهای ژینکولوژیک و کاتاراکت بیشتر همراه بوده است. مدارک موجود نشان میدهد که خانمهای بسیار پرخطر ازنظرسرطان پستان، بالاترین نفع را ازدرمان با دارو بردهاند. درخانمهای تحت درمان با تاموکسیفن، رالوکسیفن یا اگزمستان احتمال10 سالهی بروز سرطان پستان برابر ۷/۵٪ و درخانمهای درمان نشده این مقدار برابر ۲۳/۳٪ بوده است.
Ann Intern Med 2013 Apr 16
ثبت نظر