زنان بارداری که HBeAg مثبت هستند و بار ویروسی بالایی دارند، باید در‌طی ۳ماهه‌ی سوم بارداری آن‌را دریافت‌کنند.
تجویز ایمونوگلوبولین ویروس هپاتیتHB2G)B) و واکسیناسیونHBV پس‌از تولد در ۹۰درصد تا ۹۵درصد از مواقع از انتقالHBV در حین زایمان جلوگیری می‌کند؛ اما در مادرانی‌که برای آنتی‌ژن e هپاتیتHBeAg) B) مثبت هستند و بار ویروسی بالایی دارند، نرخ شکست بالایی دراین درمان دیده می‌شود. تحقیقاتی کوچک نشان‌می‌دهند که tenofovir و telbivudine هر‌دو درصورت تجویز در ۳ماهه‌ی سوم بارداری در کاهش هر‌چه بیشتر خطر انتقالHBV در حین زایمان مؤثر هستند. اکنون، محققان تحقیقی بزرگ، آینده‌نگر و بلندمدت را طراحی کرده‌اند تا سلامت و تأثیرگذاری استفاده از telbivudine را در‌طی ۳ماهه‌ی دوم و سوم بارداری در جهت کاهش انتقالHBV در مادرانی ارزیابی‌کنند که HBeAg مثبت هستند و سطح DNA این ویروس در آنها بالاتر از IU/mL 106 است(IU/mL۱۰۶≤).
در جمع ۲۷۹ خانمی که telbivudine دریافت‌کردند (روزانه ۶۰۰ میلی‌گرم) که از هفته‌ی ۲۴ تا۳۲ بارداری آغاز‌شد و تا زمان زایمان یا 1ماه پس‌از آن ادامه داشت. گروه مقایسه شونده، ۱۷۱خانم HBeAg مثبت را شامل می‌شد که استفاده از هر‌گونه داروی ضدHBV را نپذیرفتند. همه‌ی نوزادان واکسن و ایمونوگلوبولین اختصاصیHBV دریافت‌کردند. نتیجه‌ی اولیه عبارت بود از: مشاهده‌ی آنتی‌ژن سطحی هپاتیتB و DNA ویروسHBV در شیرخواران ۶ماهه.
در سطح پایه، مقدار DNA ویروسHBV بین گروه‌ها مشابه بودند. قبل‌از زایمان، مقدار DNA ویروسHBV در ۲۳/۲درصد از شرکت‌کنندگان در گروه telbivudine در‌حد غیرقابل شناسایی(undetectable) بود اما در زنان گروه شاهد در هیچ موردی چنین وضعیتی وجود نداشت. هیچ یک از نوزادان مربوط به مادران مصرف‌کننده‌ی telbivudine در‌مورد آلودگی به HBV مثبت نبودند، در‌مقابل ۱/۷درصد از نوزادان گروه شاهد مثبت بودند. در بین مادران و نوزادان هیچ‌کدام از گروه‌ها، حادثه‌ی نامطلوب مهمی رخ نداد.
Clin Gastroentrol Hepatol 2015 June
ثبت نظر