آیا SSRIs‌ خطر شکستگی در زنان یائسه‌ی بدون بیماری روانی را بالا می‌برند؟

یافته‌هایی که نشان‌دهنده‌ی خطر بیش‌از‌حد شکستگی مرتبط با استفاده‌ی غیرروانپزشکی از SSRIs‌ ‌باشند، مورد تردید هستند.
گرچه اختلالات روانپزشکی و استفاده از مهارکننده‌های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs) عوامل‌خطرساز مستقلی برای شکستگی استخوان هستند ولی مشخص نیست که آیا SSRIs خطرشکستگی را در زنان بدون عارضه‌ی روانی هم بالا می‌برند یا خیر. در یک بررسی تحلیلی و با استفاده از پایگاه داده‌های سلامت، ۳۲۵و۳۷۳ خانم بین ۴۰تا۶۴ سال بدون عارضه‌ی روانی شناخته‌شده، SSRIs یا مهارکننده‌های پمپ پروتون(PPI) و یا آنتاگونیست‌های‌H2 را برای اندیکاسیون‌های «غیرروانپزشکی» بین‌1998‌و 2010 شروع کردند. پژوهشگران خطر متعاقب شکستگی ران، بازو، رادیوس ویا اولنا را به‌مدت حدود ۵ ‌سال ارزیابی‌کردند.
در تاریخ شروع ارزیابی، بیش‌از ۸۲درصد از خانم‌ها در هر‌دو بررسی، کمتر‌از ۶۰سال داشتند. استفاده از بنزودیازپین به ترتیب در ۱۸/۵درصد و ۹/۱درصد از  مصرف‌کنندگان SSRI و H2A/PPI مشخص شد(مصرف همزمان)، تنها پس‌از ۶ ماه از آغاز داروهای اول، نرخ شکستگی در میان زنانی که از SSRIs استفاده می‌کردند به‌طور قابل‌توجهی بالاتر بود. نرخ شکستگی متوسط 5‌ساله برای مصرف‌کنندگان SSRIs نسبت به مصرف‌کنندگان H2A/PPI بالاتر بود (۲/۱ در‌مقابل ۱/۲‌ در هر ۱۰۰۰‌تَن در‌سال).

Ref: AJO Sept 2014