محققان در‌حال‌بررسی امکان تزریق مستقیم داروها به مجاری شیری پستان، ازطریق نوک‌پستان به‌منظور درمان سرطان‌پستان هستند.
بر‌طبق‌نظر انجمن سرطان آمریکا، سرطان‌پستان پس‌از سرطان‌پوست دومین سرطان شایع در‌میان زنان آمریکایی است.
آنها تخمین می‌زنند که از هر ۸ زن، ۱تَن به سرطان‌پستان مهاجم درطول عمر خود دچار می‌شود.
نکته‌ی مثبت در‌مورد این نوع سرطان آن است که نرخ مرگ‌و‌میر ناشی‌از سرطان‌پستان از سال1989 در‌حال کاهش است که به علت تشخیص زودتر و روش بهبودیافته‌ی درمان‌ها است و در‌حال‌حاضر بیش‌از ۲/۸ میلیون زن در آمریکا وجود دارند که از سرطان‌پستان نجات یافته‌اند.
با‌این‌حال، انجمن سرطان آمریکا تخمین‌می‌زند که ۳۹۶۲۰ زن به‌خاطر این بیماری در‌سال۲۰۱۵ از دنیا خواهند‌رفت (احتمال۱ در ۳۶).
هدف قرار‌دادن مجاری شیر:
بیشتر سرطان‌های پستان در سلول‌های پوششی مجاری شیری (لوله‌های نازکی که حمل شیر از غدد شیر (لوبول) به نوک‌پستان را انجام می‌دهند) آغاز می‌شود. تزریق ازطریق نوک‌پستان به‌طور مستقیم این منطقه را هدف قرار‌می‌دهد و داروها را جایی تزریق می‌کند که بیش‌از هرجایی حضور آنها لازم است.
روش‌های کنونی برای درمان سرطان‌پستان عبارتند‌از: شیمی‌درمانی داخل‌وریدی، اشعه و جراحی. گرچه این روش‌ها سودمند هستند اما عوارض‌جانبی ناخوشایندی به‌دنبال دارند و بدن به یک دوره‌ی زمانی برای استراحت و بازیابی توان خود در‌میان زمان‌های مداوا نیاز دارد.
تعدادی از محققان (همگی از دانشگاه هاروارد) بر‌این‌باورند که تزریق داخل نوک‌پستان از آسیب دیدن سایر نقاط بدن جلوگیری می‌کند.
دکتر سیلوا کروز، یکی از این محققان در انجام آزمایش‌ها می‌باشد و اشاره می‌کند که: «تحویل محلی عوامل درمانی به داخل پستان(ازطریق تزریق به‌داخل نوک‌پستان)،ممکن‌است عوارض‌جانبی که به‌طور معمول در شیمی‌درمانی سیستمیک مشاهده می‌شود (که در آن داروهای سمی از داخل تمام بافت‌های بدن ازطریق گردش‌خون عبور‌می‌کنند) را کاهش‌دهد. برای نمونه، این روش مانع از شکسته‌شدن و تجزیه‌ی دارو توسط کبد هم می‌شود که ممکن‌است به‌سرعت،سطح مؤثر دارو را در بدن کاهش دهد».
یکی دیگر از مزیت‌های این روش آن است که می‌توان به کرّات و به‌طور هفتگی یا دو هفته یک‌بار درطول چند‌ماه بدون آسیب رساندن به نوک‌پستان، عمل تزریق داروها را انجام‌داد.
محققان برای درک این روش، عمل تزریق را بر روی موش‌های زنده و تحت بیهوشی با محلول آبی‌رنگ ایوانز (Evans Blue Dye) انجام دادند. رنگ، کل درخت مجاری‌پستانی را پُر‌کرد که می‌توان به‌راحتی آن را مشاهده نمود.
محققان ادعا می‌کنند که این روش با انواع ترکیبات از جمله عوامل شیمی‌درمانی، siRNA (مخفف RNAهای مداخله‌ی کوچک که می‌تواند ژن‌های خاصی را ساکت‌کند) و با مولکول‌های کوچک سازگار است.
اما محققان هشدار می‌دهند که اثر این روش انتقال دارو، بستگی زیادی به اپراتور (شخصی که این عمل را انجام می‌دهد) دارد.
به‌عنوان‌مثال، سوراخ‌کردن مجرا باعث تزریق دارو به چربی پستان می‌شود. در‌حالی‌که اگر محلول بسیار سریع تزریق شود، ممکن‌است به سلول‌های پوششی مجاری آسیب رسانده و واکنش التهابی را به‌دنبال داشته باشد.
به‌گفته‌ی دکتر کروز و همکارانش که تحقیقات خود را ادامه می‌دهند:
«محققان از این تکنیک برای تزریق درمان مبتنی بر نانوذرات جدید استفاده می‌کنند که مانع‌از فعالیت یک ژن خاص می‌شود که سرطان‌پستان را به‌وجود می‌آورد. نشان داده شده‌است که این درمان هدفمند از پیشرفت سرطان در موش‌هایی که تومورهای پستانی در آنها به‌صورت خود‌به‌خود رشد می‌کنند، پیشگیری می‌کند».
Ref: Journal of visualized Experiments 4 Oct.2014
ثبت نظر