عفونت ادراری زنان

تکثیر گونه های عفونی مختلف، در مجرای ادراری زنان، باعث پیدایش عفونت ادراری (UTI) می شود. عفونت ادراری، ممکن است مثانه را گرفتار کند ( سیستیت) و یا به قسمت های بالاتر، یعنی کلیه ها، کشیده شده و باعث بروز عفونت بافت کلیه ( پیلونفریت) شود.

 علل مختلفی، ممکن است باعث پیدایش عفونت های ادراری شوند که از این بین، می توان به ضعف سیستم ایمنی، دیابت، آنمی فقر آهن، بارداری و وجود سونداژ ادراری، اشاره کرد.

عفونت ادراری

 سیستیت، ممکن است به صورت وجود یک یا چند علامت، خود را نشان دهد. درد ناحیه زیردل (Suprapubic)، تکرر ادراری ( Urinary Frequency)، فوریت در دفع ادرار(Urgency)، سوزش یا درد حین دفع ادرار، هماتوری یا وجود خون در ادرار، از علائم، محتمل هستند. اگر، عفونت، به پارانشیم کلیه، گسترش یابد، علاوه بر علائم فوق، تب، لرز، کسالت، بی اشتهایی، پهلو درد، نیز، بروز می کند. گاهی حتی وجود عفونت های شدید ادراری، فاقد علامت می باشند.

تشخیص عفونت ادراری، بوسیله آنالیز کامل ادرار و یا کشت ادرار، انجام می گیرد. اگر وجود عفونت، مطرح باشد، تست های تشخیصی دیگر، به ندرت، ضرورت می یابند. جمع آوری ادرار، برای انجام آزمایش، در زنان، نیازمند آگاهی مناسب در مورد جمع آوری آزمایش می باشد. به منظور جمع آوری ادرار، به دلیل متفاوت بودن آناتومی تناسلی و مجرای ادراری زنان، نسبت به مردان، رعایت موارد فوق، الزامی است.

• قبل از جمع آوری نمونه ادرار، به دلیل مجاورت مجرای ادرار با واژن، می بایست، استریل کردن واژن و مجرای ادرار، انجام شود.
• ابتدای ادرار، نباید جمع آوری گردد.
• ادرار، باید از وسط، جمع آوری شده و مجددا انتهای ادرار، جمع آوری نگردد.
• جمع آوری نمونه ادرار، باید در زمانی غیر از دوران قاعدگی، انجام شود تا تشخیص خون در ادرار، مسجل شود.
• نمونه ادرار، باید در ظرف استریل، جمع آوری گردد.
• بهترین ادرار، برای جمع آوری، ادرار اوایل صبح می باشد. بنابراین، اولین ادرار صبح، بهتر است، تحویل آزمایشگاه، داده شود.
• از ترکیب کردن ادرار، با آب یا سایر مواد دیگر، باید خودداری کرد زیرا بر نتیجه آزمایش ادرار، تاثیرگذر است.

بعد از بررسی نمونه ادرار، وجود باکتری یا عفونت های دیگر، تعداد آن و نوع آن، گزارش می شود و درمان مناسب، باید آغاز گردد. داروهای مناسب، باید به مدت معین، مصرف شوند تا عفونت، به طور کامل، برطرف شود.

اگر عفونت ادراری، در بارداری، رخ دهد، ممکن است باعث بروز، عوارض مختلف، از جمله، زایمان زودرس و محدودیت وزن نوزاد، شود. بنابراین برای تمامی زنان باردار، نمونه ادار، در اولین ویزیت بارداری، درخواست می شود تا از بروز عوارض ناشی از عفونت های ادراری در بارداری، پیشگیری شود.

به دلیل حساس بودن شرایط زنان باردار و عدم امکان تجویز تمامی داروهای درمان کننده در دوران بارداری، به دلیل تاثیرات منفی بر جنین، باید از تجویز داروهای مضر، مانند سیپروفلوکساسین، جنتامایسین و آمیکاسین، خودداری کرد. داروهای نامبرده، باعث بروز اختلالات غضروف و استخوان سازی و مشکلات شنوایی نوزاد، می شوند.  داروهای بی ضرر در درمان عفونت های ادراری  دوران بارداری، شامل آموکسی سیلین، آمپی سیلین، سفازولین، می باشند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت پزشکی امروز مراجعه نمایید.