هیسترکتومی با برداشتن لوله و تخمدان‌ها

 برداشتن لوله و تخمدان‌ها همراه با کاهش بروز سرطان‌تخمدان است و خطر سرطان‌پستان نیز کاهش‌می‌یابد؛ چنانچه جراحی پیش‌از‌یائسگی ‌طبیعی انجام‌شود. درهرصورت خطر مرگ‌ومیر سرطان در زنان با نگهداشتن تخمدان‌ها کاهش‌می‌یابد. بررسی‌ها (نه‌ در تمام موارد) نشان‌داده‌است که خطر بیماری‌های قلبی/‌‌ عروقی در زنان با برداشتن لوله و تخمدان‌ها افزایش‌می‌یابد. هرچه زن در زمان عمل جوان‌تر باشد، خطر بالاتر است. استروژن‌درمانی‌جبرانی(HRT) پس‌از برداشتن لوله وتخمدان‌ها همراه با کاهش‌خطر بیماری‌های قلبی/ ‌عروقی می‌باشد. اختلال‌شناختی و زوال‌عقل درموارد برداشتن لوله‌وتخمدان‌ها شایع است به‌ویژه چنانچه عمل جراحی پیش‌از سن ۵۰ سالگی انجام شده باشد. استروژن‌درمانی‌جبرانی روند کاهش اختلال شناختی را کندتر می‌نماید‌. هیسترکتومی ممکن‌است برای فعالیت‌ جنسی مفید باشد (درموارد فیبروم‌های بزرگ‌رحم) اما برداشتن لوله و تخمدان‌ها اثرات‌منفی دارد که باعث خشکی واژن وکاهش میل‌جنسی می‌گردد. خطر استئوپوروز و شکستگی‌های وابسته پس‌از برداشته لوله وتخمدان‌ها  افزایش می‌یابد مخصوصاً اگر در زنان جوان‌تر انجام‌شود. استروژن‌درمانی‌جبرانی تاحد زیادی از این شرایط محافظت می‌نماید. در نتیجه ازدست‌دادن فولیکول‌ها، یائسگی طبیعی معمولاً درسنین ۵۰ تا ۵۱ سالگی ظاهرمی‌شود که باتغییرات ترشح تخمدان‌ها توام است و با تغییرات سیکلیک، ترشح استروژن/ پروژسترون از‌دست‌‌می‌رود. اما تخمدان‌ها به‌طور‌کامل خاموش‌نمی‌شوند. تخمدان‌های یائسه، آندروژن (تستوسترون‌ـ‌ آندرواستندیون) ساخته و همچنین در ۱/۳سنتز آندروژن روزانه مشارکت دارند. آندروژن‌ها برای نگهداری سلامت استخوان و فعالیت‌جنسی و توده عضلانی و تولید نیرو و انرژی مورد نیاز می‌باشند. چنانچه هیسترکتومی برای بیماری خوش‌خیم مطرح می‌شود، تصمیم به انجام یا عدم ‌انجام برداشتن لوله‌ها و تخمدان‌ها باید به‌طور فردی بررسی‌گردد و بسته به عواملی مانند پیشینة شخصی یا خانوادگی سرطان و بیماری قلبی/ عروقی و پذیرش استروژن‌درمانی‌جبرانی از‌طرف‌بیمار موردملاحظه قرارگیرد. برای زنانی‌که جوان‌تر هستند و در‌معرض‌خطر کمتر از‌نظر سرطان و بیماری‌های قلبی‌/ عروقی می‌باشند، تخمدان‌ها باید نگهداری شوند.