آزمایش‌ها نشان‌می‌دهند که درمان چهارگانه‌ی مبتنی‌بر بیسموت (Bismuth) به‌عنوان اولین خط درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری (Helicobacter pylori) از درمان سه‌گانه‌ی استاندارد، بسیار مؤثرتر است.
محققان در تایوان ۱۶۰۰فرد بزرگسال با عفونت هلیکوباکترپیلوری تأیید‌شده را به‌صورت تصادفی با یکی از برنامه‌های زیر درمان‌کردند:
• ۱۰روز درمان چهارگانه بیسموت: بیسموت تری‌پتاسیم دی‌سیترات (Bismuth Tripotassium Dicitrate)، لانسوپرازول(Lansoprazole)، تتراسایکلین(Tetracycline) و مترونیدازول(Metronidazole)
• ۱۴روز درمان سه‌گانه: لانسوپرازول، آموکسی‌سیلین (Amoxicillin) و کلاریترومایسین (Clarithromycin)
• ۱۰روز درمان همراه: درمان سه‌گانه همراه با مترونیدازول مقاومت به کلاریترومایسین در این جمعیت به سختی به ۱۵درصد می‌رسید.
میزان ریشه‌کنی هلیکوباکترپیلوری با درمان چهارگانه‌ی بیسموت بالاترین (۹۰درصد) بود. با این حال، این درمان بالاترین میزان عوارض جانبی (۶۷درصد) را نیز دارا بود. درمان سه‌گانه همراه با مترونیدازول از درمان سه‌گانه به‌تنهایی در ریشه‌کنی هلیکوباکترپیلوری بهتر نبود (۸۶درصد و ۸۴درصد به‌ترتیب). «در مواجهه با شیوع رو به افزایش مقاومت به کلاریترومایسین، درمان چهارگانه‌ی بیسموت نسبت به درمان سه‌گانه‌ی ۱۴روزه در خط اول درمان، ارجحیت دارد».
Ref:
Lancet Journal
ثبت نظر