طی بررسیهای جدید، درمان با هورمون رشد، سالها پساز توقف نیز اثر خود را دربرابر مشکلات مرتبط با پوکیاستخواندر خانمهای یائسه حفظ کردهاست.
خانمهاییکه تحت درمان با هورمون رشد قرارگرفتهاند، سالها پساز توقف آن نیز، بهبود تراکم استخوان و کاهش خطر شکستگی را تجربه کردهاند.
پوکیاستخوان یک بیماری پیشرونده است که طی آن استخوانها ضعیف و مستعد شکستگی میشوند.
بیشاز ۱۰میلیون بزرگسال آمریکایی دچار پوکیاستخوان هستند و ۸۰ درصد از افراد تحتدرمان استئوپوروز در آمریکا خانم هستند و درطول عمر خود، به احتمال سه برابر بیشتر از مردان به شکستگیهای ناشیاز پوکیاستخوان دچار میشوند.
در طول یک دورهی ۱۸ماهه، ۸۰ خانم یائسهی مبتلا به پوکیاستخوان، طی یک آزمایش تصادفی تحت تزریق روزانهی یک دارونما، یک واحد هورمون رشد یا یک دوز ۲/۵ واحدی هورمون رشد قرارگرفتند.
خانمها بین ۵۰تا۷۰سال داشتند و پیگیری درمورد آنها درطول ۱۰سال بررسی کامل صورت گرفت.
تزریق در بانوانیکه دارونما دریافتمیکردند پساز ۱۸ماه متوقفشد ولی در افراد تحـت برنامهی تصـادفی دوسـویهکـور (Randomized Double-Blind Trial) هورمونرشد، برای از ۱۸ماه دیگر ادامه یافت؛ تزریق روزانه با ۱واحد در تعدادی از بیماران و ۲/۵ واحد در تعدادی دیگر.
در پایان مشخص گردید که دوزهای بالاتر هورمون رشد، تراکم موادمعدنی استخوان را بخوبی حفظ میکند.
محققان بهمدت ۷سال پساز توقف درمان با هورمونرشد به پیگیری خانمها ادامه دادند و تراکماستخوان، شکستگیها و کیفیت زندگی آنها را بررسیکردند.
آنها تراکماستخوان و میزان شکستگی در شرکتکنندگان را با گروهی متشکل از ۱۲۰خانم مبتلا به پوکیاستخوان مقایسه نمودند. یک دهه پساز شروع ارزیابی، هنوز سطح تراکم موادمعدنی استخوان در خانمهایی که دوزهای بالاتری از هورمونرشد را دریافت کردهبودند، بالاتر از شرکتکنندگان تحت درمان با دوز پایین یا دارونما بود.
نرخ شکستگی در بانوان مبتلا به پوکیاستخوان که تحتدرمان با هورمونرشد قرارگرفته بودند، درطول بررسی ۱۰ساله تا ۵۰درصد کاهشیافت.
درمقابل، میزان شکستگی درگروه کنترل چهار برابر شد و ابتلای برخیاز آنها به پوکیاستخوان نیز تشخیص داده شد.
این یافتهها نشانمیدهد که اثرات سودمند هورمونرشد به مدت طولانی و پساز توقف درمان نیز باقیمیماند.
ثبت نظر