کرانیو سینوستوز (Craniosynostosis) عارضه‌ای است که به تأخیر تکامل و افزایش فشار بر مغز منجر گشته و موجب بد‌شکلی جمجمه‌ی شیرخوار می‌گردد. برای نخستین‌بار محققان بن‌یاخته‌هایی که قادر به تشکیل جمجمه و ترمیم استخوان کرانیوفاسیال(Craniofacial) هستند را در موش‌ها شناسایی‌و جداسازی نمودند.
آنها همچنین در تلاش برای یافتن روش درمانی با بن‌یاخته‌ها برای عارضه‌ی کرانیوسینوستوز می‌باشند.
آنها معتقدندکه یافته‌هایشان به زمینه‌ای در‌حال ظهور در مهندسی بافت کمک‌کرده و در‌این‌زمینه، از بن‌یاخته‌ها و سایر مواد جهت ابداع روش‌های برتر برای بازسازی (Reconstruction) استخوان‌های آسیب‌دیده‌ی سر و صورت در‌نتیجه‌ی بیماری مادرزادی، تروما یا جراحی سرطان در انسان‌ها استفاده‌می‌شود.
آخرین شواهد نشانگر آن است که بن‌یاخته‌های اصلی در تشکیل استخوان، در‌بین جمعیت سلولی دارای ژن‌آکسین‌ـ2 قرار‌دارند که حدود ۱درصد از این سلول‌ها را تشکیل می‌دهند.
تست‌های آزمایشگاهی استفاده شده برای آشکارسازی بن‌یاخته‌های اسکلتی ممکن‌است برای یافتن بیماری‌های استخوانی ناشی‌از ناهنجاری‌های بن‌یاخته‌ها نیز مفید باشند و این گروه بر عملکرد ژن‌آکسین‌ـ2 و جهشی تمرکز نمودند که دراین ژن موجب کرانیوسینوستوز در موش‌ها می‌شود. به‌دلیل الگوی منحصر‌به‌فرد بیان ژن‌آکسین‌ـ2 در جمجمه، محققان در آزمایشگاه شروع به بررسی فعالیت یاخته‌های بیان‌کننده‌ی ژن‌آکسین‌ـ2 و نقش آنها در تشکیل، ترمیم و بازسازی استخوان نمودند. این جمعیت از بن‌یاخته‌ها منحصر به استخوان‌های سر هستند که برای نمونه آنها را از بن‌یاخته‌هایی که عامل تشکیل استخوان‌های بلند در ساق‌پا و سایر بخش‌های بدن می‌باشند، مجزا و متمایز می‌نمایند.
ثبت نظر