سگ وسرطان پروستات

طبق برآورد موجود درسال جاری درایالات متحده حدود 233000 مورد سرطان پروستات تشخیص داده خواهد شد. با وجودی که روش‌های غربالگری رایج‌ برای این بیماری مثل معاینه‌‌ی رکتال با انگشت به شناسایی زودرس کمک می‌کند ولی این روش‌ها همیشه هم درست نیست. اما با کمک «بهترین دوست انسان»  یک تکنیک تازه‌ی غربالگری درراه است.
طی بررسی جدیدی که توسط پژوهشگران ایتالیایی انجام شده و به صدونهمین اجلاس علمی سالانه‌ی جامعه‌ی اورولوژی آمریکا در ارلاندو عرضه شده است، پژوهشگران دریافته‌اند که سگ‌ها با آموزشی خاص می‌توانند سرطان پروستات را با 98٪ صحت از نمونه‌های ادرار تشخیص‌ دهند. هیچ‌کس منکر حس بویایی خارق‌العاده‌ی سگ نیست. درعین حال که انسان حدود 5 میلیون یاخته‌ی بویایی در بینی دارد، یعنی گیرنده‌هایی که بوهای مختلف را شناسایی می‌کنند، در سگ حدود 200 میلیون گیرنده‌ی بویایی وجود دارد. این قدرت تیز سگ در ردیابی رایحه‌ است که سبب جلب شدن جهان طب به سمت سگ شده است.
در نوامبر سال 2013 اعلام شده بود سگ‌های تربیت شده می‌توانند بالا یا پایین بودن ‌قندخون مالک خود را ازطریق رایحه‌ی خاص نفس یا عرق‌شان تشخیص دهند. درهمان سال اعلام شده بود که از سگ‌ها درتشخیص سرطان‌های مختلف استفاده می‌شود. طی یک بررسی آشکار شد که سگ‌های آموزش دیده برای شناسایی می‌توانستند سرطان تخمدان را در بافت‌ و نمونه‌ی خون از راه بوکشیدن ترکیبات آلی فراّر VOC شناسایی کنند. در بررسی سال2011 پژوهشگران سگ‌های مؤسسه‌ی خیریه‌ی شناسایی طبی در انگلیس اعلام داشتند که این ترکیبات بیومارکرهای سرطان مثانه نیز به شمار می‌آیند.
محققان این پژوهش‌ اخیر متذکر شده‌اند که به سال‌2010، طی یک بررسی ثابت شد سگ‌هایی که آموزش اختصاصی دیده‌اند می‌توانند VOC آزاد شده از ادرار تومور سرطان پروستات را بو بکشند. اما در این بررسی فقط 33بیمار شرکت‌داشتند. از این‌رو گروه پژوهشی ایتالیایی برای تعیین صحت شناسایی سگ‌ها در نمونه‌ی بزرگتر، یک بررسی انجام داد. دراین بررسی اخیر، این گروه می‌خواست ببیند آیا دو سگی که آموزش عالی دیده‌اند می‌توانند در نمونه‌های ادرار 677 شرکت‌کننده، VOC آزاد‌شده از ادرار افراد دچار تومور سرطان پروستات را بو بکشند. از‌این عده، 320‌نفر دچار سرطان پروستات از کم‌خطر تا متاستاتیک و 357‌نفر شاهد سالم بودند.
تمام آزمایش‌ها در محیطی انجام شد که عاری از آشفتگی بویایی بود. ایشان دریافتند که سگ‌ها می‌توانند VOC اختصاصی سرطان پروستات را در نمونه‌های ادرار با صحت ترکیبی 98٪ شناسایی کنند. میزان حساسیت به ترکیبات 99٪ صحیح بود حال آنکه میزان اختصاصی بودن 97٪ صحت داشت. صحت کلی سگ اول برای شناسایی VOC برابر 99٪ بود حال آنکه میزان حساسیت برابر 100٪ و میزان اختصاصی بودن برابر 98٪ بود. سگ دوم می‌توانست VOCها را با صحت 97٪ شناسایی کند حال آنکه میزان حساسیتش برابر 99٪ و میزان اختصاصی بودن تا 96٪ صحت داشت.
این داده‌ها نشان می‌دهد آنالیز ترکیبات آلی فراّر درون ادرار رویکردی امیدوارکننده در شناسایی سرطان است. امکان استفاده از سگ در شناسایی سرطان موضوعی است که در یک یا دو دهه‌ی قبل به فکر نمی‌آمد.  این اصل قابل‌توجه و مداقه است که «بهترین دوست انسان» بتواند زندگی وی را نجات دهد. نه‌تنها از سگ می‌توان در تشخیص سرطان‌ها کمک گرفت بلکه بنا به یک گزارش، سگها می‌توانند مالفورماسیون chiari را نیز تشخیص دهند. دراین حالت بخش‌های زیرین مغزبه سمت نخاع شوکی فشرده می‌شوند. ضمن آنکه سایر پژوهش‌های انتشار یافته در نشریه‌ی Genome Biology حاکی از‌آن است که از سگ‌ها می‌توان به‌عنوان مدل نابسامانی‌ وسواس اجبار (OCD) در انسان استفاده کرد.