مقاومت ضدمیکروبی که براثر مصرف و تجویز بیشازحد آنتیبیوتیکها بهوجود میآید، امروزه بهعنوان تهدیدی جدی درسراسر جهان بهشمار میرود. درحالحاضر اثربخشی یک ابتکار جدید باهدف بهبود تجویز آنتیبیوتیک برای عفونتهای دستگاه ادراری، نشانمیدهد که مداخلات آینده (Future Intervetion) میتواند راهکاری جهت حل این مسأله در آینده باشد.
مطابق با اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO)، باکتریها سطوح بالایی از مقاومت آنتیبیوتیکی را دارند که باعث عفونتهای معمول ازجمله عفونتهای دستگاه ادراری (UTIs) درسراسر جهان میگردد.
ازآنجاکه UTIs از شایعترین مشکلاتی(Affliction) هستندکه به آنتیبیوتیکها نیاز دارند، به اعتقاد محققان تلاشها برای مهار استفاده از آن به همکاری پزشکان، بیماران، شرکتهای دارویی و سیاستگزاران بستگی دارد و بهاینترتیب هدف محققان، طراحی مداخلهای آسان، با ارزش و پایدار تجویز آنتیبیوتیک برای پزشکان است.
شرح کارآزمایی:
در مجموع، ۷۱پزشک از ۳۰مرکز درمانی عمومی در ایرلند با هدف تغییر رفتار تجویز آنتیبیوتیک برای UTIs در این مداخله شرکتکردند و بهطور تصادفی(Randomly) در یکیاز این ۳گروه قرارگرفتند:
• گروهA: در یک کارگاه آموزشی (Workshop) با موضوع برنامهنویسی مشاوره برای UTIs و نیز دستورالعملهای تجویز شرکتکرده و نتایج بازبینیهای پیگیری ماهانه را دریافت نمودند.
• گروهB: همانند گروهA، بهعلاوهی شواهد اضافی دریافتی برای تجویز با تأخیر (Delayed Prescribing).
• گروهC: گروه شاهد؛ تنها در کارگاه برنامهنویسی شرکتکردند.
محققان معتقدند که هدف اصلی آنها بهبود کیفیت تجویز ضدمیکروبی (آنتیبیوتیک) باتوجه به دستورالعملها بوده و نتایج نشاندادند که احتمال دریافت تجویز یک آنتیبیوتیک خط اول (ترجیحاً نیتروفورانتوئین) در بیمارانیکه پزشکانشان در گروهA یا B شرکت کردهبودند، ۲برابر بود و درمقایسه با گروه کنترل، تجویز کلی یک آنتیبیوتیک خط اول درگروهA تا ۲۴/۵درصد و در گروهB، ۱۸/۴درصد افزایش و تجویز نیتروفورانتوئین درگروهA، سیو هشت درصد و درگروهB، سیو سه درصد افزایشیافت اما در گروهC، پایدار باقیماند.
با بیشاز50سال استفاده از آنتیبیوتیک در جهان، شواهد اندکی مبنیبر مقاومت به نیتروفورانتوئین وجود دارد و محققان معتقدند که ممکناست بتوان اثر منفی بالقوهی افزایش مصرف آنتیبیوتیکها را با استفاده از نیتروفورانتوئین کاهشداد. محققان پساز شرکت افراد دراین کارگاهها و تغییر در رفتار تجویز ضد میکروبی که در نتیجهی آن مشاهدهگردید تا 5ماه پساز پایان مداخله باقیمیمانند، گفتند:
«بهبود کیفیت تجویز باید بر زمینهی اثر ناخواستهی آن یعنی افزایش تجویز واقعی مواد ضدمیکروبی تمرکز کند. تحقیقات نشاندادهاست که ماهیت سیستمهای پیچیده، مانند شیوههای کلی (General Practices) که درآن عوامل مرتبط بسیاری بر تجویز ضدمیکروبیها تأثیر میگذارند، پیشبینی نتایج مداخلهها را دشوار میسازد».
محدودیتهای بررسی:
در مرحلهی اول، افزایش مشاهده شده در تجویز کلی ضدمیکروبی برایUTIs غیرمنتظره بود و تعیین اینکه آیا این کار ازنظر بالینی مناسب است یا یک نتیجهی ناخواسته بهبار میآورند، امکانپذیر نیست و تأخیر در تجویز را تنها میتوان بهطور غیرمستقیم شناساییکرد و پیشنهاد میگردد که بررسیهای آینده باید شامل گزینههای ثبت نسخه در نرمافزار مدیریت بیمار باشد و درنهایت، محدودبودن به منطقهی جغرافیایی ارزیابی و تعداد به نسبت کم تجویزها باید در بررسی آینده بهبود یابند.
کاهش مشاورهی تکراری (نمایندهی شکست درمان و درنتیجه مقاومت دربرابر آنتیبیوتیک) درمیان بیمارانیکه نیتروفورانتوئین را دریافتکردند اما در حوزهی مداخلهی کلی قرارنداشتند، نشانمیدهد که بهبود پایبندی به دستورالعملهای تجویز(Prescribing Guidelines)، منجر به نتایج بهتری برای بیمار میگردد.
ثبت نظر