سوراخ کردن بدن دارای خطراتی است و ممکن است عوارضی به بار آورد. تصمیمی که اکنون دراین مورد گرفته می‌شود مانند محل سوراخ کردن بدن و نحوه‌ی مراقبت کردن از آن به پیشگیری از عفونت و تسریع جریان التیام کمک می‌کند.
شناخت خطرات:
سوراخ کردن Piercing عبارت است از وارد کردن زیورآلات در منفذی که درگوش، بینی و ابرو، لب، زبان یا سایر بخش‌های بدن و معمولاً بدون بی‌حسی ایجاد شده است. باوجودی که معمولاً سوراخ کردن نرمه‌ی‌گوش کم خطر‌تر از سوراخ‌کردن سایر نقاط بدن است، ولی هرنوع سوراخ کردن خطر عفونت و عوارض مربوط به خود را دارد. خطرات اختصاصی دراین مورد عبارتند از:
واکنش‌های آلرژی. بعضی از زیور‌آلاتی که درسوراخ‌کردن به‌کارمی‌روند و به‌خصوص قطعات نیکلی ممکن‌است سبب بروز واکنش‌های آلرژی شوند.
عوارض دهانی. زیور‌آلاتی که در سوراخ‌کردن زبان به‌کار گرفته می‌شوند ممکن‌است دندان‌ها را ورقه ورقه کرده و باعث ترک خوردن‌شان شوند و به لثه‌ها صدمه بزنند. ورم زبان بعد از سوراخ‌کردن جدید درجویدن و بلع وگاهی تنفس اختلال ایجاد می‌کند.
عفونت‌های پوست. بعد ازسوراخ کردن احتمال دارد عفونت پوست بروز کند که ممکن‌است سبب سرخی، تورم، درد و ترشح شبیه چرک شود.
سایر مشکلات پوست. سوراخ کردن بدن ممکن است بروز جوشگاه و کلوئید (ناحیه‌ی برجسته‌یی که به‌علت رشد بیش‌ازحد بافت جوشگاه به‌‌وجود می‌آید keloid) منتهی شود.
بیماری‌های خونزاد. درصورتی که تجهیزات مورداستفاده برای سوراخ کردن، به خون آلوده، آلوده باشد، ممکن است به ابتلای شخص مصرف کننده به بیماری‌های مختلف خونزاد ازجمله هپاتیت B، هپاتیت C کزاز و HPV بیانجامد.
پارگی یا ضربه. ممکن‌است زیورآلات مورد استفاده تصادفی به‌جایی‌گیر کنند و پوست را پاره نمایند و به بخیـه یا ترمیـم‌های دیگر نیـاز باشد.
درصورت ایجاد واکنش آلرژی، عفونت‌یا سایر مشکلات پوست درنزدیکی محل سوراخ کردن ممکن است استفاده از دارو یا سایر روش‌های درمان ازجمله برداشتن احتمالی زیور آلات لازم باشد.
اطمینان ازآمادگی:
پیش‌از سوراخ‌کردن بدن، باید ازخود پرسید آیا واقعاً لازم است از این کار استفاده شود. همچنین باید محل سوراخ‌کردن را مشخص کرد و نیز باید دانست که درصورت لزوم، می‌توان زیورآلات را خارج کرد. (مثلاً در محل‌کار) درصورتیکه درمورد سوراخ‌کردن بدن اطمینان کافی نباشد یا درصورتیکه این نگرانی وجود داشته باشد که روزی شخص ازکرده‌ی خود پشیمان شود باید درمورد انجام آن بیشتر فکر کرد. نباید زیر فشار انجام کار قرارگرفت، ضمن آنکه درصورت مصرف الکل یا داروی مخدر نباید این کار را انجام داد.
تأکید بر احتیاطات ایمنی:
برای اطمینان از انجام مطمئن سوراخ‌کردن بدن باید به این پرسش‌ها پاسخ گفت:
چه‌کسی سوراخ کردن را انجام می‌دهد؟ سوراخ کردن بدن هرگز نباید توسط خود شخص یا دوستی ناآزموده انجام شود. برای این کار باید به محل‌های خاصی رفت که این کار را انجام می‌دهند وکارمندان مجربی دارند.
آیا شخص سوراخ‌کننده از دستکش استفاده می‌کند؟ باید مطمئن بود که شخص عامل دست‌ها را شسته و برای هر بار سوراخ‌کردن از دستکش جداگانه استفاده می‌نماید.
آیا عامل ازتجهیزات مناسب استفاده می‌نماید؟ برای سوراخ کردن نرمه‌ی گوش، غالباً عامل از یک وسیله شبیه اسلحه استفاده می‌کند تا به سرعت گوش را سوراخ کرده و زیورآلات را وارد آن نماید. درموارد سوراخ‌کردن سایر بخش‌های بدن، عامل به طور مشخص ازیک سوزن استفاده می‌کند و یک قطعه از زیورآلات را وارد سوراخ ایجاد شده می‌نماید. باید اطمینان یافت که عامل فقط از سوزن‌های تازه و استریل استفاده می‌کند.
آیا تمام تجهیزات را استریل می‌کند؟ باید مطمئن شد که عامل از دستگاه استریلیزاسیون گرم (اتوکلاو autoclave) برای استریل کردن تمامی تجهیزاتی که یکبار مصرف نیستند بعد ازهر بار سوراخ کردن استفاده می‌کند. ابزار ووسایلی را که نمی‌توان با اتوکلاو استریل کرد مانند دسته‌ی کشوها، میز و سینک باید پساز هر بار استفاده با عوامل ضد‌عفونی‌کننده‌ی تجارتی یا محلول بلیچ ضد عفونی شود.
آیا عامل از زیورآلات کم آلرژی‌زا استفاده می‌نماید؟
درمحل باید به دنبال قطعات فولادی جراحی، تیتانیوم titanium، نیوبیوم niobium یا طلای 14 تا 18 عیار بود.
مراقبت از محل به‌نحو‌احسن:
پوست اطراف محل سوراخ جدید ممکن است چند روزی اندکی متورم قرمز و حساس به لمس شود. حتی ممکن‌است این محل کمی خونروی داشته باشد. ضمن التیام سوراخ ممکن است مایعی سفید یا زرد از آن خارج شده و روی زیور به‌کاررفته کبره بسته شود. برای پیشگیری از عفونت و تسریع التیام، باید ازمحل زیور به نحو احسن مراقبت کرد:
تمیز‌کردن زیورآلات دهان با دهانشویه. درصورتیکه زبان، لب یاگونه سوراخ شده باشد باید بعد‌از هر بار غذاخوردن و پیش‌از رفتن به بستر دهان را با محلول آنتی‌باکتریال بدون الکل یا محلول نمکی استریل به‌مدت30 تا60 ثانیه شست و آب کشید. برای پرهیز از ورود باکتری به دهان باید بامسواک جدید ونرم دندان‌ها را مسواک زد.
تمیز‌کردن زیورآلات پوست با صابون آنتی‌باکتریال. درصورتیکه پوست سوراخ شده باشد، باید یک یا دوبار در روز محل را باصابون آنتی‌باکتریال شست. پیش از پاک کردن زیور باید دست‌ها کاملاً شسته شود. با سواب‌های پنبه‌یی باید‌هر نوع کبره را برداشت. باید از مصرف الکل و آب‌اکسیژنه دراین مورد پرهیز کرد زیرا سبب خشک شدن پوست می‌شود. همچنین نباید ازپماد استفاده کرد زیرا سبب می‌شود اکسیژن به محل نرسد.
پرهیز ازشنا. درمدت التیام محل سوراخ زیور نباید از استخر، وان آب گرم، رودخانه و دریاچه برای شنا استفاده کرد.
بازی کردن با زیور آلات. نباید به زیوری که به تازگی گذاشته شده دست زد یا زیور را تکان داد مگر آنکه دست‌ها تمیز شده باشد. همچنین نباید لباس کنار زیور باشد، مالش یا سایش بیش‌ازحد سبب آغالش پوست و تأخیر التیام می‌شود.
قراردادن زیورآلات درمحل. در بسیاری موارد، محل سوراخ شده ظرف 6 هفته ترمیم می‌شود ولی در بعضی انواع ممکن‌است ترمیم چند ماه یا بیشترطول بکشد. درصورتیکه شخص مایل باشد زیور را نگاه دارد باید درتمام این مدت زیور را درجای خود حفظ کند تا سوراخ بسته نشود. پساز التیام سوراخ، وقتی زیور را از سوراخ آن خارج می‌کنند می‌توان یک سوراخ یا کنگره درمحل دید.
درصورتیکه تصور شود ممکن‌است محل سوراخ عفونی شده باشد و یا درصورت نگرانی از جوش‌خوردن مناسب زخم ، باید با پزشک تماس گرفت. درمان مناسب به پیشگیری ازبروز عوارض بالقوه شدید کمک می‌کند.
ثبت نظر