پروفسور یحیی عدل، مرد همیشه جاودان جراحی ایران

تصمیم گرفتم که همانند هرسال به‌مناسبت سالگرد درگذشت استادمان شادروان‌ پرفسور یحیی‌عدل بنیانگذار جراحی نوین ایران، مطلبی بنویسم و یاد آن اسطوره همیشه زنده را گرامی‌دارم.

بدین منظور با خودم گفتم بهتر است که از یکی از صفات برجسته استاد یادی بکنم. بنابراین سراغ حافظه رفتم و صفات آن بزرگمرد را از ذهن گذراندم. یکی از بزرگترین صفات استاد، افتادگی و حجب و حیای مثال‌زدنی او بود و به‌هیج وجه مایل نبود که از او تعریف و تمجید شود و به تمامی شاگردان خود می‌گفت: «خواهش می‌کنم این‌همه از من تعریف نکنید و مرا بالا نبرید».

نمی‌دانم افکارم که به اینجا رسید، چطور شدکه یاد «باب‌دیلن» برنده جایزه نوبل ادبی امسال افتادم که وقتی خبر برنده‌شدن خود را شنید، اولین واکنشش این بود که من برای دریافت جایزه نخواهم رفت و روزنامه‌ها و رسانه‌های دنیای مجازی بلافاصله با مخابره این خبر آن را با واکنش ژان‌پل سارتر مقایسه کرده و نوشتند که او نیز برای دریافت جایزه نوبل به سوئد نمی‌رود. البته بعد از گذشت مدتی تغییر عقیده داد و گفت می‌روم ولی گویا آخر‌الامر نرفت؟!

تمامی اینها باعث شد که رسانه‌های مختلف مجازی و غیرمجازی! دنیا جمله معروف و بیادماندنی «ژان‌پل‌سارتر» را که در سال ۱۹۶۴بعد از اطلاع از اهدا جایزه نوبل ادبی به خودش بیان کرده بود، مجدداً منتشر کنند. لازم به‌ذکر است که سارتر به‌دلیل کشف دینامیت توسط آلفرد نوبل هرگز آن جایزه را نپذیرفته بود.

آن جمله معروف این بود:

«اگر به‌خاطر آنچه هستم دوستم داری؛ مرا مبدل به چیزی که نیستم نکن»

.... و پرفسور عدل نمونه‌ بی‌نظیر این گفته بود و با منش و رفتار و سخنان خود، این مفهوم را به شاگردانش القا می‌کرد...

روحش شاد