وقتی برای بیماران مبتلا به دیابت، متفورمین تجویز می‌شود، باید انتظار داشت چه مقدار میزان هموگلوبین گلیکوزیله ( (HbA1cکاهش یابد؟
برای پاسخ به این پرسش، پژوهشگران یک متاآنالیز شامل 35کارآزمایی غیرانتخابی به مدت بیش از 12 هفته با متفورمین یافته‌اند.
یافته‌های کلیدی دراین کارآزمایی به قرار زیر بود:
•درمقایسه میان تک درمانی با متفورمین ودارونما (یا درمان بدون دارو،( مصرف متفورمین سبب کاهش۱/۱ ٪ از میزان HbA1c تا۱٪شد.
•درمقایسه‌هایی شامل متفورمین و یک داروی خوراکی دیگر در مقابل یک داروی تنها، افزودن متفورمین سبب کاهش متوسطHbA1c تا٪۱ شد.
•درمقایسه‌هایی شامل متفورمین وانسولین درمقابل انسولین تنها، افزودن متفورمین سبب کاهش متوسط میزان HbA1c به مقدار ٪۰/۸دربیماران مبتلا به دیابت نوع2 شد. دربیماران مبتلابه دیابت نوع I که از انسولین استفاده می‌کردند، افزودن متفورمین به درمان دارای اثر کاهنده HbA1c نبود.
• درمقایسه‌های میان متفورمین با دوز پایین و متفورمین با مقدار خوراک بالا (معمولاً1000دربرابر 2000 میلی‌گرم درروز)، میزان HbA1c با دوز بالا سبب کاهش ٪۰/۳ تراز HbA1c شد.
Diabetes Care 2012 Feb;35:446
وقتی درمان با متفورمین آغاز می‌شود، نتایج داده‌های سودمند این متاآنالیز راهنمای انتظارات پزشک از درمان خواهد بود.
اما، باید به یاد داشت که این نتایج، نتایجی متوسط بوده و بیمارفردی ممکن است دارای پاسخ‌‌های بهتر یا بدتر باشد و پیامدها درهر بیمار فرضی تحت تأثیر تبعیت بیمار از تغییرات شیوه‌ی زندگی خواهد بود.
به نظرمی‌آید، تعجب‌آورترین یافته دراین متاآنالیز، آن باشد که افزایش مقدارخوراک متفورمین از 1000 به 2000 میلی‌گرم در روز فقط سبب کاهش ضعیف متوسط اضافی ٪۰/۳ درتراز HbA1c شده است.
ثبت نظر