اقدامات درمانی فوری در لوسمی‌های حاد افراد بالغ
لوسمی های حاد میلوئید و لنفوبلاستیک هنوز از بیماری های ویرانگر می باشند.
تقریباً 40٪ اطفال و10٪ افراد مسن مبتلا به لوسمی‌های حاد طول عمری دراز دارند گرچه دسترسی به درمان قطعی لوسمی‌ها همیشه چالش‌برانگیز (challenge) بوده است. عوارض بیماری به خودی خود و درمان آنها با مورتالیته و موربیدیته‌ی مهم همراه می‌باشد.
عوارضی که در این مورد بحث می‌شود عبارتند از:
ـ سندرم لیز سلول‌های توموری Tumor lysis syndrome.
ـ هیپرلکوسیتوز و لکوستاز
ـ مسمومیت و عارضه‌ی مخچه‌ای در اثر cytarabine
ـ سندرم دیفرانسیاسیون در APL
ـ عارضه ی ATRA و خونروی و ترومبوز در لوسمی پرومیلوسپتیک حاد
ـ ترومبوز ایجاد شده مربـوط به L-asparaginase
ـ مننژیت عارض از لوسمی
ـ تب ایجاد شده در اثر نوتروپنی
ـ آنتروکولیت مربوط به نوتروپنی
ـ عارضه ی GVHD مربوط به ترانسفوزیون خون
گرچه پایه و اساس و استخوان بندی درمان لوسمی حاد عامل اصلی است ایجاد موقعیت بالینی فوری قابل پیش بینی و یا غیر قابل پیش بینی شایع است. درمان آنها بسیار ضروری می باشد به خصوص راهنمای عملی و تجربی در این مورد زیاد نیست (کم است).گرچه راهنمای جامعی در این مورد وجود ندارد ولی دانش و تجربه ی وسیع قطعی در درمان و درک پاتوفیزیولوژی این عوارض ضروری است.
با وجودی که درمان بیماران مبتلا به AML استانداردیزه شده ولی معالجه ی عوارض حاد خواهان challenge می باشد که ممکن است در این مورد عقاید مختلف باشد.ما در اینجا در مورد10عارضه با معرفی بیماران بحث خواهیم کرد.
ثبت نظر