طی یک کارآزمایی دوسوناآگاه درچین، پژوهشگران بهصورت غیرانتخابی304 بیمار دیابتی با سند بیماری سرخرگ کرونر را در بررسی شرکت داده و بهمدت 3سال به آنها متفورمین با گلیپیزاید glipizide تجویز کردند.
درابتدا، متوسط هموگلوبین گلیکوزیله(HbA1c) برابر۷/۶٪ بود و بسیاری از بیماران آسپیرین واستاتین مصرف مینمودند.
درطول بررسی، در قریب 25٪ بیماران درهرگروه انسولین به درمان افزوده شد.
بعداز 3سال مداخلهی رسمی غیرانتخابی، پایش بیماران ادامه یافت و به طور متوسط به مدت 5سال پیگیری شدند.
پیامد اولیهی بررسی ترکیب وسیعی از رویدادهای غیرمهلک قلب و عروق و مرگ به هرعلت بود.
در41 بیمارگروه گلیپیزاید تعداد60 رویداد (35٪) بروز نمود و 43 رویداد نیز در 39 مصرفکنندهی متفورمین (25٪) به وقوع پیوست.
درآنالیز زمان به رویداد، درگروه متفورمین، پیامد اولیه کمتر از گروه گلیپیزاید بود. (نسبت تصادفی ۰/۵۴).
14بیمار درگروه گلیپیزاید و 7نفر در گروه متفورمین درگذشتند.
کنترل قند خون و تراز لیپید درهر دو گروه مشابه بود.
بــهطــور مـتــوســـط در مصرفکننـدگــان گلیــپیزاید، 1کیلوگرم اضافه وزن و در مصرفکنندگان متفورمین 1کیلوگرم کاهش وزن وجود داشت.
میزان شیوع هیپوگلیسمی در دو گروه مشابه بود.
Diabetes Care 2013 May
نتایج این کارآزمایی غیرانتخابی از مصرف متفورمین، درمقایسه با سولفونیل اورهها دربیــماران دیابتی مبتلا به بیـماریکـرونر حمایت میکند.
دررهنمودهای موجود، متفورمین به عنوان تک درمانی خط اول توصیه شده است.
دربیمارانی که به وضوح برای حفظ قابل قبول کنترل قندخون، به داروی دوم نیاز دارند و دراین تجربه مطرح نشده است آن است که از دارونمای قلب وعروق، کدام دارو مناسبتر است؟
ثبت نظر