اندر منافع ترومبولیز

در دو بررسی با استفاده از داده‌های پایه‌ی وسیع، جزئیات مربوط به زمان‌بندی و پیامدهای ترومبولیز در استروک ایسکمیک آمده‌است.
کارآزمایی‌های بالینی ترومبولیز برای استروک حاد ایسکمیک به طور مشخص شامل کمتراز ۱۰۰۰ بیمار بوده‌است. دو بررسی تازه در این مورد حاوی مجموعه داده‌های بیشتری است و به محققان امکان داده‌است به صورتی مشروح‌تر، مسایل مهم بالینی را آنالیز کنند.
در بررسی نخست پژوهشگران داده‌های پایه‌ی رهنمود استروک (GWTG) در۵۸۳۵۳ بیمار(سن متوسط ۷۲ و ۵۰/۳‌٪ خانم) را آنالیز کردند که با فعال‌کننده‌ی پلاسمینوژن بافتی (tPA) ظرف ۴/۵ ساعت پس‌از شروع نشانه در یک دوره‌ی ۹ ساله تحت درمان قرارگرفته بودند. متوسط زمان از شروع نشانه تا تجویز tPA برابر۱۴۴ دقیقه بود. عوامل همراه با درمان زودرس شامل وخامت بیشتر استروک، رسیدن با آمبولانس و رسیدن در ساعات معمولی بود. در ۴/۹‌‌‌٪ بیماران خونروی درون جمجمه بروز کرده و ۳۸/۶‌٪ به خانه رفته بودند. درمان زودرس با افزایش ۱۵ دقیقه با کاهش قابل توجه مرگ و میر، کاهش خونروی درون جمجمه، افزایش بخت راه رفتن مستقل در زمان ترخیص و افزایش نرخ ترخیص به خانه همراه بود.
گروه همکاریIST-3 آثار ترومبولیز را بر کیفیت زندگی۱۸ماهه و پیامدهای عملکردی بررسی کرده‌اند. درمیان بیش از۲۳۰۰ بیمار از ۱۰کشور که به صورت غیرانتخابی ظرف ۶ ساعت از شروع حمله تحت مراقبت معمولی یا ترومبولیز قرارگرفته بودند، نسبت تطبیق داده شده‌ی زنده و مستقل بودن بعداز ۱۸ ماه با استفاده از ترومبولیز ۲۸‌٪  بیشتر بود. بقای حیات ۱۸ماهه تفاوتی نداشت. در مقیاس اندازه‌گیری تحرک، مراقبت از خود، فعالیت، درد و اضطراب، گزارش بیمار یا مراقبش در مورد بهتر بودن حال به طور قابل توجه در فاصله‌ی ۶تا ۱۸ماه بعداز استروک بهبود یافته و بعداز ۱۸ ماه در گروه ترومبولیز بهتر شده بود ولی میزان اضطراب کمتر نبود.

JAMA 2013 Jun -19
Lancet Neurology 2013 Jun 21