مدارک موجود آنقدرها مستدل نبود که بتوان مشخص کرد آیا بیماری هم که قبلاً مبتلا به دیابت نوع2 شده است نیز میتواند از این مداخلهها سود ببرد.
پژوهشگران پژوهش موجود را بازبینی کردهاند تا آثار مداخلههای جامع شیوهیزندگی را در پیشگیری از دیابت در افراد بزرگسالی بسنجند که به عنوان پرخطر (دچار سندرم متابولیک یا پره دیابت) شناسایی شده و نحوهی پیشگیری از عوارض دیابت را در بزرگسالانی ارزیابی کنند که درآنها دیابت نوع2 تشخیص داده شدهاست.
تمامی مداخلههای شیوهی زندگی مورد بررسی در هر دو گروه شامل جیرهی غذایی وجزء نرمش بوده وبا مشاورهی فردی، گروهی، و یا تلفن حمایت میشده است.
سایر مداخلههای شیوهی زندگی عبارت بود از دورهی ترک سیگار، پایش منظم گلوکز خون و فشارخون و تدبیر استرس. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که تغییرات شیوهی زندگی سبب کاهش میزان شیوع دیابت نوع2 دربیماران پرخطر میشود.
مدارکی موجود نیست که نشاندهد مداخلههای شیوهی زندگی سبب کاهش تمام علل مرگومیر دربیمارانی شود که دیابت در آنها قبلاً تشخیص دادهشده و مدارک ناکافی برکاهش عوارض مرتبط با بیماری دراین بیماران وجود دارد.
Ann Intern Med 2013 Oct 15
ثبت نظر