درکارآزمایی TEAR به سال2012، تعداد 755بیمار دچار آرتریت‌روماتوئید زودرس و پیش‌آگهی ضعیف به‌صورت غیر‌انتخابی از تک‌درمانی آغازین با متوترکسات یا درمان ترکیبی فوری (متوترکسات و اتانرسپت یا متوترکسات، سولفاسالازین وهیدروکسی کلروکین) استفاده کردند. درمان ازحدود هفته‌ی36 وگسترش آن تا سال دوم درمان، پیامدها در دو رویکرد مشابه بود.
اکنون، پژوهشگران آنالیز اضافی پس‌از درمان را ارائه داده‌اند. درمیان بیمارانی که در ابتدا به‌صورت غیر‌انتخابی تحت درمان متوترکسات بودند، 28٪ پاسخ گفتند و منوتراپی ادامه یافت. در‌مدت 2سال پیگیری، امتیاز فعالیت بیماری مشابه با آن عده بیماری بود که تحت درمان فوری ترکیبی قرارگرفته بودند. به‌عکس، 72٪ بیماران تک درمانی که بعد‌از هفته‌ی 24 به‌درمان مرحله‌ی بعد نیاز داشتند، بنا به تعریف به پاسخ آغازین زیر مطلوب رسیدند. اما درسال دوم، فعالیت بیماری‌شان مشابه با بیماران تک درمانی آغازین و بیماران درمان آغازین ترکیبی بود.
Arthritis Rheum 2013 Aug;65:1985
ثبت نظر