استفاده از کاتترهای مرکزی که از رگهای محیطی کارگذاشته میشوند (PICC) آسان ومقرون بهصرفه بوده و بیشاز پیش عامه پسند شدهاست. اما استفاده از این کاتترها با ترومبوز ورید عمقی اندام فوقانی (DVT) وآمبولی ریه(PE) همراه است که درمان را دچار عارضه میکند و با بیمارگنی، مرگومیر و هزینههای بیشتر مرتبط است. پژوهشگران دادههای مشاهدهیی انبار شده از 64 بررسی PICC (30 هزار بیمار) را برای تعیین میزان شیوع رویدادهای ترومبوآمبولیک گردآوری کردند. جمعیتهای بیمار ابزارهای مقایسه، اندیکاسیون قراردادن کاتتر، روشهای جستجوی DVT واستفاده از پروفیلاکسی فارماکولوژیک DVT در بررسیها متفاوت بود.
در 52 بررسی بدون گروه مقایسه، میزان شیوع کلی DVT اندام تحتانی برابر 5٪ و با میزان بروز بالاتر دربیماران بستری در واحدهای تیمار فشرده (14٪) و در بیماران سرطانی (7٪) بود. در5 بررسی که طی آن بیماران بدون علامت ازنظر DVT غربالگری شده بودند، میزان شیوع 34٪ بود. در 6 بررسی که بهعنوان یک پیامد، بروز PE گزارش شده بود، میزان شیوع کلی 1٪ بود و نمایشدهندهی 13٪ تمامی عوارض ترومبو آمبولیک بود. در 12بررسی مقایسهیی PICC در مقابل سایر انواع کاتتر وریدی مرکزی (DVT,(CVC دربیمارانی که از PICC درمقابل سایر موارد استفاده کرده بودند بهطور قابلتوجه شایعتر از مصرفکنندگان سایرCVCها بود. درهیچیک از بررسیهای مقایسهیی، PE بهعنوان پیامد گزارش نشده بود.
Lancet 2013 May 20
ثبت نظر