درکودکانی که بهشدت بیمارند، هیپرگلیسمی با پیامدهای ناگوار همراهاست. دریک کارآزمایی غیرانتخابی درچند مرکز، پژوهشگران پیامدهای بالینی و هزینههای مرتبط با کنترل گلیسمیک شدید (انسولین درون سیاهرگی برای نگاهداری میزان گلوکز درحد72تا126میلیگرم در دسیلیتر) یا کنترل متعارف (انسولین درونوریدی با تراز گلوکز بیشاز 216میلیگرم در دسیلیتر) را در 1369کودک (سن کمتراز 16، 62٪ کمتراز 1سال) در 13واحد تیمار فشرده (ICU) مقایسه نمودند. تمامی کودکان از تهویهی مکانیکی و داروهای وازواکتیو بهدنبال کسالت بحرانی، صدمه یا جراحی بزرگ استفاده میکردند (62٪ عملجراحی قلب).
بعداز 30 روز، ازنظر تعداد روزهای زندهبودن و جداشدن از تهویهی مکانیکی یا تعداد روزهای بستری در ICU اختلافی بین گروهها دیده نمیشد. سن بر نتایج بهدستآمده تأثیری نداشت. درگروه کنترل شدید رویدادهای متوسط تا شدید هیپوگلیسمی شایعتر بود (20در برابر4٪). درمیان زیرگروه بیمارانی که تحت عملجراحی قلب قرارگرفته بودند، مرگومیر 12ماهه دربیماران دچار هیپوگلیسمی بیشتر از بیماران بدون هیپوگلیسمی بود (11در برابر2٪) و مرگومیر درگروه بیمارانی که عمل قلب انجام نداده بودند و متوسط اقامت دربیمارستان درگروه کنترل شدید ۱۳/۵روز کوتاهتر و هزینه 13120دلار کمتراز گروه شاهد متعارف بود. این صرفه جوییها درگروه جراحی قلب دیده نمیشد. تعداد بسیار اندکی از بیماران دچار صدمهی تروماتیک مغز در بررسی برای آنالیز شرکت داده شده بودند.
N Engl J Med 2014 Jan 9
ثبت نظر