شماره ۹۹۴

استئـومالاسـی

پزشکی امروز

یک خانم 45ساله با سابقه‌ی 3‌ماهه‌ی دردهای ژنرالیزه‌ی بدن که به داروهای آنالژزیک پاسخ نمی‌گفت، مراجعه کرد.

همراه کمردرد، دچار اشکال پیشرونده در بلند شدن ازحالت نشسته وخوابیده و راه رفتن بود. سابقه‌ی تروما یا مصرف هیچ‌دارویی نداشت. وی خانمی مسلمان بود و بیرون از منزل از چادر استفاده می‌کرد و کاملاً پوشیده بود، با خورشید تماس اندکی داشت وحتی به محوطه‌ی بازخانه نیز نمی‌رفت.
در معاینه، راه‌رفتن اردکی با درد هر دو ران همراه بود. تراز کلسیم سرم ۸/۴‌میلی‌گرم در دسی‌لیتر (۲/۱میلی‌مول در‌لیتر)، میزان فسفات ۱/۵‌ در دسی‌لیتر و تراز الکالین فسفاتاز برابر 916‌‌واحد درلیتر بود و میزان 25ـ هیدروکسی ویتامینD برابر 9‌نانو‌مول در لیتر بود. در رادیوگرافی قدامی خلفی لگن شکستگی‌عرضی بدون جابه‌جایی محور هر‌دو فمور را نشان می‌داد (پانلA) و بیمار با دوز تراپوتیک مکمل کلسیم و ویتامین‌D تحت‌درمان قرار‌گرفت.  بعد‌از 3هفته، نشانه‌های بیمار اساساً بهبود یافت و با حداقل درد راه می‌رفت. در آزمایش خون افزایش تراز فسفات تا 3 میلی‌گرم در دسی‌لیتر دیده شد. در رادیوگرافی پیگیری شکستگی ترمیم شده بود (پانل‌B). بیماران دچار استئومالاسی ممکن‌است دچار استئوپنی ژنرالیزه باشند. در بررسی رادیوگرافی ممکن‌است شکستگی استرس کورتیکال دیده شود که غالباً به مناطق ‌Looser یا شکستگی‌های کاذب موسوم است و به‌صورت خطوط دوطرفه، قرینه‌ی رادیولوسنت درکورتکس استخوان عمود بر محور طولی دیده می‌شود. مناطق لوزر حاوی بافت فیبروکالوس با مواد‌معدنی کم است و غالباً در دنده‌ها، گردن فمور، شاخه‌های پوبیس و حاشیه‌‌های زیر بغلی اسکاپولا دیده می‌شود.


 N Engl J Med 2014 Feb 6;370:e10

تعداد بازدید : 6387

ثبت نظر

ارسال