سالها پیش، غالباً دربیماران مبتلا به کلهسیستیت، کلهسیستکتومی را چند هفته به تأخیر میانداختند و منطق این بود که تأخیر جراحی پساز درمان با آنتیبیوتیک که سبب کاهش التهاب میشود آسانتر و ایمنتر از جراحی زودرس است. اخیراً، نتایج پژوهشها حاکی ازآن است که عملجراحی زودتر در واقع ارجحتر است. دراین مورد انجام دو بررسی جدید این مسأله را روشنتر کرده است.
طی یک کارآزمایی درچند مرکز آلمان، تعداد 618 بیمار دچار کلهسیستیت حاد بهصورت غیرانتخابی (حدود کمتراز 24ساعت بعداز پذیرش) کلهسیستکتومی لاپاروسکوپیک فوری شده و یا تحتدرمان با آنتیبیوتیک قرارگرفته و بعد جراحی شدند (5تا7روز بعداز مراجعه). در این بررسی آن عده که بهشدت بیمار بودند و یا دچار پرفوراسیون و آبسه بودند از کارآزمایی حذف شدند. درطول مدت 75 روز پیگیری، درگروهی که فوراً عمل شده بودند عوارض کمتر و بیمارگنی کلی کمتر دیده میشد و روزهایی کمتر در بیمارستان بستری بودند.
بررسی دیگر یک آنالیز گذشتهنگر جمعیت بنیاد تمامی بیمارانی است که بهعلت کلهسیستیت حاد درفاصلهی 2004 و 2011 بستری شده بودند. ازطریق تطبیق فراوانی، پژوهشگران7110 بیماری را که سریعاً کلهسیستکتومی شده بودند (کمتراز 7روز بعداز مراجعه) با 7110 بیماری مقایسهکردند که بعداً عمل شده بودند (مدت متوسط 8 هفته بعداز مراجعه). بعداز 6 ماه، صدمهی مجرای اصلی صفرا درگروه جراحی زوردرس کمتر شیوع داشت و مجموع روزهای بستری کمتر بود. مانند بررسی آلمانی، بیماران بدحال حذف شده بودند.
Ann Surg 2014 Jan
ثبت نظر