درمعاینه‌ی جسمی، خلق ناپایدار، لرزش به هنگام کاروندول‌های حساس به لمس زیرجلدی در ساعد چپ دیده می‌شد. میزان اشباع اکسیژن 92٪ بود درحالی‌که از راه کانولای بینی 2 لیتر اکسیژن در دقیقه نفس می‌کشید. در رادیوگرافی قفسه‌‌ی‌سینه (پانلA) اپاسیته‌های ریز و با تراکم بالا به‌صورت منتشر در تمام هردو ریه دیده شد. در آزمایش ادرار میزان جیوه 1249میکروگرم در لیتر (حدود مرجع صفرتا10) و میزان جیوه‌ی سرم بیش‌از 160میکروگرم در لیتر(798نانومول در لیتر، حدود طبیعی صفرتا10میکروگرم در لیتر) بود. بیمار می‌گفت ضمن آنکه مشغول وارسی جعبه‌ی سلاح قدیمی پدر تازه فوت شده‌اش بوده با جیوه‌ی مایع تماس داشته است. گاهی از جیوه‌ی‌مایع برای پاک‌کردن سرب از خان‌ها و لوله‌های تفنگ استفاده می‌شود. رادیوگرافی ساعد چپ و مچ کدورت‌های فلزی دربافت نرم نشان داد که باندول‌های زیرجلدی تطبیق دارد که درمعاینه یافته شد و در مسیر وریدهای سطحی بود (پانلB، پیکان). تصویر بالینی موافق با تزریق به خود جیوه هم در عضله و هم زیر جلد بود. بیمار با درمان شلاسیون با سدیم 2،3ـ دیمرکاپتو ـ 1ـ پروپان سولفونیک اسید(DMPS) تحت‌درمان قرارگرفت. در روز پنجم بستری، ترمور ازبین‌رفت و ازنظر عاطفی هم بهتر بود. در تکرار آزمایش، میزان جیوه‌ی ادرار692 میکروگرم در لیتر بود. مشاوره‌ی روانپزشکی شد و بیمار به واحد بستری روانپزشکی انتقال یافت.
N Engl J Med 2013 Nov 21;369:21
ثبت نظر