از بتابلوکرها به‌طور معمول در پیشگیری اولیه و ثانوی خونروی از واریس در بیماران مبتلا به سیروز استفاده می‌شود. اما مدارک اخیر حاکی از آن است که درمان با بتابلوکر درمراحل میانی سیروز ایمن است ولی درمراحل آخر تأثیر مخرب دارد. در بررسی حاضر، پژوهشگران به صورت گذشته‌نگر ایمنی درمان با بتابلوکر را دربیماران دچار سیروز و آسیت همراه پریتونیت خود انگیخته‌ی باکتریال (SBP) یا بدون آن آنالیز نمودند.
داده‌های موجود شامل ایجادSBP، استفاده از بتابلوکر، سابقه‌ی خونروی واریس، پیوند کبد و مرگ ومیر بود. با پسرفت انگاره‌ی COX برای تحقیق آثار بتابلوکرها بر بقای حیات پیوند (مدت حیات با پیوند کبد، مرگ یا پایان پیگیری) محاسبه و با امتیازChild-Pugh و وجود واریس تطبیق داده شد.
از میان607 نفر کل بیماران (متوسط انگاره برای امتیاز بیماری مرحله‌ی پایانی کبد(ESLD) برابر 17/5)، 245 نفر از بتابلوکر استفاده کردند و 182نفر دچار SBP (هشتاد و شش نفر با بتابلوکر) در مدت660 شخص ـ سال پیگیری شدند. درمان با بتابلوکر با افزایش بقای حیات عاری از پیوند دربیماران بدون SBP همراه بود ولی با کاهش بقای حیات عاری از پیوند در بیماران دچار SBP همراه بود. نسبت بالاتری ازبیمارانی که بتابلوکر دریافت داشته بودند دچارسندرم هپاتورنال و صدمه‌ی درجه 3 حاد کلیه شدند.
Gastro enterology 2014 June
ثبت نظر