دفع دیسسینرژیک، یبوست عملکردی بوده (Functional constipation) و غالباً بهوسیلهی مانومتری آنورکتال یا پروکتوگرافی تخلیهای (evacuation proctography) تشخیص دادهمیشود.
در بررسی فعلی، سه مشاهدهگر متخصص، نتایج مانومتریآنورکتال از ۸۵ خانم مبتلا به یبوست عملکردی و ۸۵ داوطلب سالم بدون علامت مطابق با سن را خواندند. موارد فشار بهصورت نرمال یا یکیاز چهار نوع مورد دیسسینرژی مشخص شدند.
تنها ۱۳درصد داوطلبان سالم، الگوی طبیعی حرکات انقباضی رکتوم و شلشدن اسفنکتر در دفع شبیهسازی شده داشتند. دیسسینرژی تیپI (انقباض آنال متناقض با افزایش انقباضات رکتوم و افزایش فشار اسفنکتر) در داوطلبان درمقایسه با بیماران دارای یبوست رایجتر بود :۳۷درصد در مقابل ۲۰درصد (P=0.03). با ترکیب هر چهار الگوی دفع دیسسینرژیک و الگوهای طبقهبندی نشده، یافتههای غیرطبیعی در ۹۴درصد از بیماران دارای یبوست و ۸۷درصد از داوطلبان سالم دیده شد. تنها دیسسینرژی نوعIV (عدم افزایش کافی فشار رکتوم و شلشدن ناکامل اسفنکتر) در بیماران دارای یبوست درمقایسه با کنترلها رایجتر بود : ۴۶ درصد درمقابل ۲۰درصد(P=0.001).
Grossi et al. Gut Mar 2015
ثبت نظر