براساس پژوهش‌های جدید مولکول پیشگیری‌کننده از دیابت نوع1 در موش‌ها، موجب تحریک واکنش ایمنی سلول‌های انسانی شده است. این یافته‌ها به‌صورت آنلاین در وب سایت آکادمی ملی علوم قرار گرفته و بیانگر آن است که یک بخش تغییریافته‌ی مولکول انسولین می‌تواند موجب پیشگیری از دیابت نوع۱ در انسان شود.
دکتر جان کاپلرمحقق ارشد این مطالعه، اظهار می‌دارد: «بروز دیابت نوع۱ به‌طرز چشمگیری رو به افزایش است. یافته‌های ما تایید مهمی در زمینه‌ی استفاده از واکسن برای پیشگیری از دیابت نوع۱ در انسان‌است.»
دیابت نوع۱ نوعی بیماری خودایمنی است که طی آن سیستم ایمنی، توانایی بدن را درجهت تولید انسولین از بین می‌برد. انسولین، هورمونی ضروری در زمینه‌ی متابولیسم قندخون است. پژوهشگران سعی کرده‌اند تا انسولین را به عنوان نوعی ایمن‌درمانی، به افراد درخطر بیماری تزریق کنند (مثل واکسیناسیون برای آلرژی) در هیچ کدام از آزمایشات تاکنون پاسخ مناسبی مشاهده نشده است.
جدیدترین یافته‌ها حاکی از آن است که بخشی از انسولین با تغییر یک اسید آمینه می‌تواند موجب ایجاد واکنش ایمنی فراّر شود. این ایده جایگزینی برگرفته از بیش از یک دهه کار در آزمایشگاه دکتر کاپلر است که جزئیات کم‌اهمیت مولکولی، واکنش سیستم ایمنی به انسولین را به تفصیل بیان می‌کند. این تحقیق حاکی از آن است که انسولین به‌صورتی غیرمعمول دراختیار سیستم ایمنی قرار‌می‌گیرد و تغییر یک اسید آمینه در بخشی از انسولین، موجب تحریک بهتر سیستم ایمنی می‌شود.
دیگر محققان گزارش کردند که شیوه‌ی بیان شده توسط دکتر کاپلر و همکارانش واقعاً موجب پیشگیری از دیابت نوع۱ در موش‌ها می‌شود. البته، موش‌ها و انسان‌ها از بسیاری جهات با هم فرق دارند و شیوه‌هایی که در موش‌ها مؤثر واقع می‌شوند، اغلب هیچ واکنشی در انسان‌ها‌ندارند.
دکتر کاپلر و همکارانشان در مقاله‌ی اخیر خود، اجزای طبیعی انسولین و اجزای تغییریافته‌ی انسولین را با کشت‌های جداگانه‌ی سلول‌های انسانی ترکیب کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که سلول‌هایT، کمترین واکنش را به اجزای طبیعی انسولین و بیشترین واکنش را به‌اجزای تغییر یافته‌ی آن نشان دادند. سلول‌هایT انسانی هم عوامل شیمیایی پیش‌التهابی و هم ضدالتهابی تولید می‌کنند که سیتوکاین‌ها نام دارند.
پژوهشگران براین باورند که واکنش‌های ایمنی، موجب تعادل عوامل پیش و ضد التهابی می‌شوند. بیماری خودایمنی زمانی رخ‌می‌دهد که واکنش پیش التهابی غالب شود.
نتایج کنونی ثابت نمی‌کند که بخش تغییریافته‌ی انسولین به صورت واکسن در بدن انسان عمل می‌کند اما این بخش بیانگر واکنشی در بدن انسان هستند که با واکنش بدن موش به واکسن مطابقت دارد. برخی از نشانه‌های مشاهده شده در سلول‌های انسانی، با سلول‌های T تنظیم‌کننده که می‌توانند واکنش ایمنی را از بین ببرند و آن را متوقف کنند، مرتبط‌هستند.
دکتر کاپلر اظهار داشت که: «برخی یافته‌های جدید حاکی از‌آن است که کارهای دقیق و پرزحمتی که در زمینه‌ی درک تعامل غیرمعمول انسولین و سیستم ایمنی انجام داده ایم به انسان نیز مربوط می‌شود و می‌تواند به تولید واکسن و درمان دیابت ختم شود».
ثبت نظر