Sofosbuvir-ledipasvir به اضافهی ریباویرین، قبل یا بعد از پیوند کبد در اغلب بیماران مبتلا به سیروز جبران نشده بسیار مؤثر بود.
بیشتر بررسیهای بزرگ ثبتشده که برای ارزیابی ایمنی و اثربخشی رژیمهای ضدویروسی با اثر مستقیم روی عفونت ویروس هپاتـیت HCV)C) انجام شدهاند، بیماران مبتلا به بیماری پیشرفتهی کبدی را در برنمیگیرند.
محققان در یک بررسی برچسب باز (Open label trial) فاز دوم که مورد حمایت صنعت بودهاست، ۳۳۷ بیمار مبتلا به ژنوتیپ۱ HCV (نود و نهدرصد) یا ۴همراه با سیروز پیشرفته را به صورت تصادفی برای دریافت ۱۲ یا ۲۴ هفته ترکیب sofosbuvir-ledipasvir
(۹۰/ ۴۰۰ میلیگرم که اخیراً برای عفونت ژنوتیپ۱ HCV مورد تأیید FDA قرارگرفتهاست) به اضافهی ریباویرین (۱۲۰۰-۱۰۰۰ میلیگرم) روزانه انتخاب کردند.
دو گروه از بیماران به فهرست بررسی وارد شدند: بیمارانی که تحت پیوند قرار نگرفته بودند (۵۹ بیمار مبتلا به سیروز Child-Pugh کلاسB و ۴۹ بیمار مبتلا به سیــروز Child-Pugh کلاسC) و بیمارانی که تحت پیوند قرار گرفته بودند (۱۱۱بیمار بدون سیروز،۵۱ بیمار مبتلا به سیروز Child-Pugh کلاسA، پنجاهو دو بیمار مبتلا به سیروز Child-Pugh کلاس B، 9بیمار مبتلا به سیروز Child-Pugh کلاس C و ۶ بیمار مبتلا به هپاتیت کلستاتیک فیبروزان)، اِندپوینت اولیه و پاسخ ویروسشناسی پایدار ۱۲هفته پس از درمان بود (SVR12=Sustained virological respanse).
نرخ SVR12 در میان بیمارانی که پیوند نشده بودند در محدودهی ۸۶ تا ۸۹ درصد قرار داشت و در میان بیماران تحت پیوند بر اساس کلاس Child-Pugh به شرح زیر بود:
بدون سیروز یا کلاسA: نود و شش تا نود و هشت درصد؛ کلاسB، هشتاد و پنج تا هشتاد و هشت درصد و کلاس C، شصت تا هفتاد و پنج درصد. SVR12 در بیماران مبتلا به هپاتیت کلستاتیک فیبروزان، ۱۰۰درصد بود. مدت زمان درمان بر اثربخشی آن تأثیر نمیگذارد. ۱۳بیمار درمان را قطع کردند و ۱۰بیمار به دلیل عوارض مربوط به بیماری کبدی درگذشتند.
Charlton M et al. Gastroenterology 2015 Sep
ثبت نظر