مردی ۶۳ساله با تاریخچه‌ی ۶ماه زخم دهانی به درمانگاه مراجعه‌کرد. در تاریخچه‌ی پزشکی ایشان، کولیت اولسراتیو قابل‌توجه بود. معاینه‌های فیزیکی بثوراث چرکی کوچک شکننده (Fiable Micropustules) سفید متعدد دریک نمای سنگفرشی روی لب و مخاط دهان و زخم‌ها و دلمه‌های ناشی‌از خونروی را نشان‌داد.
نمونه‌ی بیوپسی تراشیده شده؛ اپیدرم اکانتوتیک، پاراکراتوز و ارتشاح نوتروفیل‌ها و آبسه‌های کوچک را نشان‌داد.
تشخیص پیواستوماتیت وژتان (Pyostomatitis Vegetans) داده شد. پیواستوماتیت وژتان، نشانه‌ی دهانی بیماری التهابی روده می‌باشد که بیشتر در بیماران کولیت اولسراتیو مشاهده می‌شود. بیماری روده‌ای، طی سال‌ها قبل‌از تظاهرات دهانی وجود داشته‌است و این ضایعات ممکن‌است مارکر بیماری تحت بالینی روده‌ای باشند. بیماریزایی (Pathogenesis) آن مربوط به واکنش متقاطع آنتی‌ژن‌ها بین روده و پوست می‌باشد (تصویرA). درمان، درواقع کنترل بیماری‌روده‌ای می‌باشد و تجویز داروهای ضد‌نوتروفیل نیز مؤثر است. بیمار با روزانه ۲۰۰ میلی‌گرم داپسون درمان‌شد که ظرف یک هفته پس‌از شروع درمان بهبود نسبی زخم‌ها (تصویرB) و هیچ ضایعه‌ی دهانی ظرف یک‌سال پیگیری بیمار باقی‌نماند (تصویرC).
Ref: NEJM 368;20, May 2015
ثبت نظر