سندرم‌های حاد کرونری ازجمله انفارکتوس میوکارد (حمله‌ی‌قلبی) و آنژین ناپایدار (حمله‌ی‌قلبی تهدیدکننده)، علت عمده‌ی مرگ و معلولیت در سراسر جهان می‌باشند. علاوه‌بر تغییر در شیوه‌ی زندگی، داروهای کاهش‌دهنده‌ی کلسترول‌خون درجهت پیشگیری‌از حوادث قلبوعروقی آتی مانند سکته‌ی قلبی و سکته‌ی مغزی نیز مفید هستند. استاتین‌ها برای بیماران با و بدون دیابت توصیه‌می‌شود، اما مزیت اضافه‌کردن یک غیراستاتین هنوز روشن نیست.
ازتیــمــایـب(Ezetimibe)پیشامدهای قلبوعروقی را در بیماران مبتلا به دیابت و سندرم کرونری حاد جدید کاهش می‌دهد. ازتیمایب منجر به کاهش بیشتر کلسترولLDL درمقایسه با استاتین به تنهایی‌شده و منجر به خطرات کمتر پیشامدهای قلبوعروقی در بیماران مبتلا به دیابت می‌شود. فواید مشاهده‌شده در بیماران دیابتی بیشتر از افراد بدون دیابت بوده است.
با ارزیابی ۶ ساله‌ی‌بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد طی ۱۰روز قبل‌از بررسی که در بیمارستان بستری‌شده بودند و تحت‌درمان با ازتیمایب یا بالاترین دوز استاتین‌های قوی قرار‌نگرفته و کلسترول LDL آنها بین ۱/۳ و ۳/۲ میلی‌مول برلیتر بود (۵۰تا ۱۲۵میلی‌گرم بر دسی‌لیتر)، به‌صورت تصادفی مورد تجویز ازتیمایب (۱۰میلی‌گرم) یا دارونما قرار‌گرفتند.
همه‌ی بیماران ۴۰میلی‌گرم سیمواستاتین دریافت‌کردند که اگر کلسترولLDL در طول درمان بیش‌از ۲/۴میلی‌مول بر لیتر (۷۹میلی‌گرم بر دسی‌لیتر) می‌بود، به ۸۰ میلی‌گرم افزایش بیابد.
بیماران به‌مدت متوسط ۶ سال برای ترکیب علل مرگ قلبوعروقی، انفارکتوس‌میوکارد(MI)، بستری برای آنژین ناپایدار، نورزایی عروق کرونر ظرف۳۰روز و سکته‌ی‌مغزی تحت پیگیری قرار‌گرفتند. یافته‌ی اصلی آزمایش این بود که ازتیمایب به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای احتمال رویداد قلبی یا عروقی عمده را در آینده به‌اندازه‌ی ۶/۴درصد نسبت به گروه دارونما بدون هیچ افزایشی در حوادث نامطلوب سلامتی کاهش داد.
محققان تجزیه و تحلیل نتایج را در ۲۷درصد از بیماران مبتلا به دیابت، یکی‌از زیرگروه‌های از قبل مشخص‌شده، ارائه‌کرده و دریافتند که در بیماران دیابتی، ازتیمایب اضافه شده به استاتین باعث کاهش کلسترول LDL در ۱سال به اندازه‌ی ۱/۱میلی‌مول (۴۳میلی‌گرم/دسی‌لیتر) درمقایسه با ۰/۶ میلی‌مول بر لیتر (۲۳میلی‌گرم/دسی‌لیتر) با استاتین تنها شده است. بیماران دیابتی که ازتیمایب مصرف می‌کردند، کاهش خطر نسبی به‌اندازه‌ی ۱۴درصد (۵/۵درصد کاهش مطلق؛ تعداد لازم برای درمان NNT=18) نسبت به گروه دریافت‌کننده‌ی دارونما برای نقطه‌ی پایانی ترکیب اولیه نسبت خطر[Hazard ratio=0.86;95%] و فاصله‌ی اطمینان[CI= 0.78-0.94]درمقایسه با کاهش نسبی ۲ درصد برای افراد غیر‌دیابتی (HR = ۰/۹۸؛ ۹۵درصد CI =۱/۴۰-۰/۹۱ ) داشتند.
این دارو ی غیر‌استاتینی و کاهش‌دهنده‌ی کلسترول، زمانی‌که به درمان پس‌زمینه(استاتین) اضافه گردید، دارای تأثیر خوب بخصوص در بیماران مبتلا به دیابت بود که به‌خاطر سندرم حاد کرونری در بیمارستان بستری‌شده بودند. ازتیمایب داروی خوراکی با مصرف یک‌بار در روز است که با مسدودکردن جذب کلسترول در روده باعث کاهشLDL یا کلسترول (بد) می‌شود. این اقدام متفاوتی نسبت به استاتین‌ها است که تولید کلسترول را در کبد مسدود می‌کنند و نشان‌داده شده‌است که در پیشگیری از حوادث قلبوعروقی در طیف گسترده‌ای از بیماران بسیار مؤثر است.
در بیماران دیابتی، بیشترین کاهش در پیشامد قلبوعروقی و در سکته‌ی‌مغزی ایسکمیک (۳۹درصد)، انفارکتوس‌میوکارد (۲۴درصد) و مرگ به دلایل ترکیبی قلب‌و‌عروق، انفارکتوس میوکارد، یا سکته‌ی‌مغزی (۲۰درصد) بود. در افراد دیابتی و غیر‌دیابتی، هیچ تفاوتی بین ازتیمایب و دارونما در نتایج ایمنی ازجمله اختلال تست‌های کبدی، عوارض‌جانبی عضلانی، رویدادهای مرتبط با کیسه‌ی‌صفرا و سرطان وجود ندارد.
این یافته‌ها خبر خوبی بخصوص برای بیماران مبتلا به دیابت است که مبتلا به بیماری عروق کرونر (CAD) هستند.
این یافته‌ها نشان داد که در بیماران دیابتی مبتلا به سندرم کرونری حاد جدید، ازتیمایب اضافه‌شده به سیمواستاتین باعث کاهش کلسترولLDL به مقدار۰/۵ میلی‌مول/لیتر (۲۰میلی‌گرم/دسی‌لیتر) بیش‌از سیمواستاتین به تنهایی شد و کلسترول LDL به‌طور متوسط برابر با مقدار۱/۴میلی‌مول/ بر لیتر(۵۴میلی‌گرم/دسی‌لیتر) را به‌دست آورد. این کاهش بیشتر منجر به خطرات کمتر حوادث قلبی- عروقی آتی نسبت به دارونما شد.
ثبت نظر