دیابت نوع۲ رایجترین شکل این بیماری است که ۹۰ تا ۹۵ درصد از موارد بیماری را در‌بر می‌گیرد.
این بیماری زمانی رخ‌می‌دهد که بدن نتواند از هورمون انسولین به‌درستی استفاده‌کند که این موضوع باعث غیر‌طبیعی‌شدن میزان قند‌خون می‌شود.
مطابق بررسی‌های صورت‌گرفته‌ی اخیر، هر‌چه آنتی‌بیوتیک‌های بیشتری در‌سال برای افراد تجویز‌شود، خطر ابتلا به دیابت نوع۲ افزایش می‌یابد.
محققان مشخص‌کردند: تعداد بیشتر تجویز آنتی‌بیوتیک در میان افراد مبتلا به دیابت نوع2 بیشتر است. یعنی ۰/۸درصد در سال در‌مقایسه با ۰/۵درصد در‌سال برای کسانی‌که مبتلا به دیابت نوع2 نبودند و با ارزیابی آنها، دریافتند افرادی‌که در نسخه‌هایشان آنتی‌بیوتیک‌های بیشتری داشتند در‌معرض خطر بیشتر ابتلا به دیابت نوع2 بودند.
در‌حالی‌که تعداد آنتی‌بیوتیک‌ها با افزایش خطر دیابت نوع2 ارتباط داشت، قویترین ارتباط به آنتی‌بیوتیک‌هایی که وسیع‌الطیف نیستند مربوط می‌شود. مانند آنتی‌بیوتیک‌هایی که علیه باکتری‌های خاصی مؤثرند مانند پنی‌سیلینV.
بررسی‌های پیشین دریافته بود که مصرف آنتی‌بیوتیک می‌تواند باکتری‌های دستگاه گوارش انسان را تغییر‌دهد و این موضوع درمیان کودکانی که چندین آنتی‌بیوتیک مصرف می‌نمودند، صدق‌می‌کرد و ارزیابی اخیر نشان داد که تغییرات در باکتری‌های دستگاه‌گوارش (Microbiota)می‌تواند به کاهش توانایی متابولیزه‌کردن قند بیانجامد (یعنی یکی‌از مشخصات اصلی دیابت نوع2).
باید توجه داشت که:
«دیابت یکی‌از بزرگترین چالش‌های پیش روی مراقبت‌های بهداشتی درمانی مدرن است که بروز آن به شکل جهانی در‌حال افزایش است».
بررسی‌های بیشتر روی اثرات درازمدت مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها بر متابولیسم قند و ترکیب باکتری‌های دستگاه گوارش، می‌تواند پاسخ‌های ارزشمندی را در‌مورد اینکه چگونه باید به این بحران سلامت عمومی رسیدگی شود، آشکار سازد.تغییر الگوهای مصرف آنتی‌بیوتیک می‌تواند فرصتی را برای جلوگیری از تکوین یا تشخیص زودهنگام این بیماری ارائه‌نماید.
ثبت نظر