بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) به بستری گردیدن در بخش مراقبتهای ویژه (ICU) میانجامد و بهرهگیری از تهویهی مکانیکی غیرتهاجمی (NMV) دراین مسیر، نیاز به لولهگذاری (Intubation) در بیماران مبتلا به حملات حاد COPD را کاهشمیدهد.
بااین وجود، بیماران مبتلا به COPD با شکست درمان تهویهی غیرتهاجمی ممکناست به تهویهی مکانیکی تهاجمی(IMV) نیاز پیداکنند. استازولامید چندین دهه بهعنوان محرک تنفسی برای بیماران مبتلا بهCOPD و آلکالوز متابولیک (افزایش قلیاییشدن [Alkalinity] مایعات بدن بهدلیل افزایش جذب آلکالینها یا کاهش غلظت اسید) استفاده شده است و تاکنون آزمایش کنترلشدهای با دارونما برای تأیید این رویکرد موجود نیست.
بنابر بررسی انتشاریافته در JAMA، کاربرد محرک تنفسی استازولامید در بیماران مبتلا به بیماری نارسایی مزمن ریوی (COPD) و آلکالوز متابولیک که از تهویهی مکانیکی استفاده میکنند، طول زمان تهویهی مکانیکی تهاجمی (IMV) را کاهشنمیدهد.
محققان برای ۳۸۲بیمار مبتلا به COPD که انتظارمیرفت به تهویهی مکانیکی بیشاز ۲۴ساعت در موارد آلکالوز متابولیکی خالص یا مختلط (Mixed) نیاز پیداکنند بهمدت ۲۴ساعت و بهصورت تصادفی (Randomly) استازولامید (۵۰۰ تا۱۰۰۰میلیگرم، ۲بار در روز) یا پلاسبو داخل وریدی تجویز کردند.
درمان طی ۴۸ساعت اول بستریشدن در ICU آغاز شد و در تمام زمانی که بیمار درICU بستری بود، بهمدت حداکثر ۲۸روز ادامه پیـداکرد. ۳۸۰بیـمار دراین ارزیـابی به قصد درمان (Intention-to-treat) واردشدند (از اکتبر ۲۰۱۱ تا جولای ۲۰۱۴، در ۱۵بخشICU در فرانسه). هدف اصلی این بررسی، سنجش طولمدت تهویهی مکانیکی تهاجمی ازطریق لولهگذاری اِندوتراکئال یاتراکئوتومی بود.
ازمیان۳۸۲بیمار که بهطور تصادفی انتخاب شده بودند، ۳۸۰تَن تا پایان دراین کارآزمایی حضور داشتند. گروه استازولامید (۱۸۷بیمار) درمقایسه با گروه پلاسبو (۱۹۳بیمار) هیچ تفاوت قابلملاحظهای در متوسط زمان استفاده از تهویهی مکانیکی (۱۶ساعت)، حذف تهویهی مکانیکی (۰/۹ ساعت) یا سایر پارامترهای تنفسی؛ فرکانس تنفسی (Respiratory Frequency)، حجم جاری (Tidal Volum) و تهویه در دقیقه (Minute Ventilation) را نشانندادند. اگرچه تغییرات روزانهی بیکربنات سرم و تعداد روزهای ابتلا به آلکالوز متابولیک درگروه استازولامید به شکل چشمگیری کاهش یافت.
پیامد دوم، مانند عوارضجانبی استفاده از تهویهی غیرتهاجمی پس از برداشتن لولهیتنفسی، طول مدت بستریبودن درICU و میزان مرگو میر درICU تفاوتی در دو گروه نداشت.
محققان اشاره میکنند که یافتهی اصلی این بررسی (کاهش طول مدت تهویهی مکانیکی تهاجمی) باید با احتیاط مورد ملاحظه قرار گیرد. درحقیقت، این بررسی ممکناست فواید بالینی مهم استازولامید برای نقطهی پایانی مقدماتی را نشاندهد که بهدلیل فقدان قدرت احتمالی نقطهی پایانی اولیه (Primary end point)، اهمیت آماری قابلتوجهی را نشاننمیدهد.
ثبت نظر