پیشرفت آسم مزمن دوران کودکی که مشخصه‌ی آن داشتن مشکلات تنفسی تقریباً به‌صورت روزانه می‌باشد، موضوعی است که هنوز بخوبی درک نشده‌است. در بسیاری از موارد، آسم دوران کودکی با گذشت زمان برطرف می‌شود، اما بیش‌از ۲۰درصد از کودکان مبتلا به آسم در بزرگسالی نیز نشانه‌های شدید آسم را خواهندداشت.
در بزرگترین ارزیابی انجام‌شده تا به امروز که در آمریکا روی افراد مبتلا به آسم انجام گرفته‌است، محققان در بیمارستان زنان بریگهام (BWH) ارتباط میان آسم مزمن دوران کودکی و بیماری مزمن انسداد ریه (COPD) را در آغاز دوران بزرگسالی نشان‌دادند.
عملکرد اولیه‌ی ریه، صرف‌نظر از درمان آسم و قرارگرفتن درمعرض دود‌سیگار، رشد ریه را در مراحل بعدی زندگی پیش‌بینی می‌کند. این بررسی مشخص‌می‌کند که آسم مزمن دوران کودکی می‌تواند به COPD منجرشود. کودکانی که در آغاز آزمایش، عملکرد ریوی پایینی داشتند، از یک‌سری الگوی رشد پیش‌بینی‌شده‌ای پیروی می‌کردند: بسیاری از آنها با گذشت زمان با کاهش رشد ریه مواجه هستند و تعداد قابل‌ملاحظه‌ای از آنها در آینده نشانه‌های بیماری COPD را بروز خواهندداد.
این بررسی ۶۸۴شرکت‌کننده را در برنامه‌ی مدیریت آسم در دوران‌کودکی (CAMP) بررسی‌‌کرد که رده‌ی سنی آنها ۵ تا ۱۲سال و تا زمانی‌که حداقل به ۲۳سالگی برسند بود. هر شرکت‌کننده، برای تکمیل اندازه‌گیری عملکرد ریه مانند اسپیرومتری، سالی یک‌بار به یکی‌از ۸ مرکز تحقیقات در سراسر آمریکا و کانادا مراجعه می‌کرد. اسپیرومتری تستی است که در آن میزان هوایی که شخص می‌تواند در یک ثانیه دم و بازدم کند را اندازه‌گیری می‌کند. با استفاده از چنین ثبت سالانه‌ای، محققان قادر به توصیف الگوی رشد عملکرد ریه در مبتلایان به بیماری آسم بودند. در پایان این پژوهش، ۱۱درصد از شرکت‌کننده‌ها معیارهای بیماری COPD را داشتند؛ بیماری پیشرونده‌ای که سبب دشواری‌های تنفسی می‌شود. علاوه‌بر عملکرد پایین ریه در آغاز این بررسی، جنسیت مذکر داشتن نیز نتایج بدتری را پیش‌بینی می‌کرد و عملکرد پایین ریه شیوع بیشتری از بیماری آسم در پسران را نشان‌می‌دهد. در اوایل بزرگسالی، ۷۵درصد از کودکان مبتلا به آسم مزمن، کاهش اولیه‌ای را در عملکرد ریه یا کاهش رشد ریه نشان می‌دهند که درمان می‌تواند این الگو را تغییر دهد.
داشتن COPD برای افرادی که به‌سختی وارد دوران بزرگسالی می‌شوند، غیر‌قابل‌تحمل است و پیشرفت تدریجی بیماری COPD به احتمال زیاد منجر به ایجاد مشکلات سلامتی در افراد مبتلا‌می‌شود، به‌طوری‌که زندگی روزانه را برای فرد مشکل‌می‌نماید. با داشتن چنین اطلاعاتی از این بیماری، پزشکان باید ابتدا کودکانی که درمعرض چنین بیماری قرار‌دارند را شناسایی‌کرده و درمورد اقدامات پیشگیرانه با والدین آنها گفتگو و به آنها کمک نمایند. از آنجا که خود آسم در پیشرفت بیماری COPD یک عامل خطر تلقی می‌شود، این بیماران باید مشاوره‌هایی درمورد خطرات مربوط به قرارگیری درمعرض عوامل‌محیطی مانند مصرف‌سیگار، دریافت‌کنند. این عوامل می‌تواند نشانه‌های بیماری را در‌آنها تشدید‌کند و خطر ابتلا به بیماری COPD را در آنها افزایش دهد. شناخت این ارتباط بین آسم مزمن دوران کودکی و COPD، به‌عنوان یک مشکل بالقوه و تمرکز بر تلاش‌های پیشگیرانه، یک امر حیاتی است.
Ref: NEJM.May 12, 2016
ثبت نظر