لختهشدن خون در بیماران دیالیزی ممکناست خطر مرگ زودرس را افزایشدهد. بیماران دچار نارسایی کلیه که تحت درمان همودیالیز میباشند، بیشتر درمعرض خطر ابتلا به بیماریهای قلبیعروقی قراردارند. خون این بیماران دارای تغییرات انعقادی خاصی است که هم خطر خونروی و هم پدیدههای ترومبوتیک مانند سکتهمغزی را افزایشمیدهد. بههمیندلیل محققان یک گروه تحقیقاتی در آلمان تصمیم به بررسی تأثیر ساختار لخته روی پیامدهای سلامت بیماران همودیالیزی گرفتند.
هنگامیکه این محققان خون ۱۷۱بیمار همودیالیزی مزمن را ارزیابیکردند، متوجه شدند بیمارانیکه دارای این عارضه هستند، دارای ساختار متراکمتری در لختههای خون خود نسبت به افراد فاقد بیماری کلیوی بوده و علاوهبراین، بیمارانیکه دارای چنین ساختار لختهای متراکمی هستند ممکناست علاوهبر احتمال مرگ براثر سایر بیماریها، درمعرضخطر بیشتر ابتلا به بیماریهای قلبیوعروقی نیز قرارداشته باشند. فیبرینوژن (نوعی پروتئینکه درطول فرایند شکلگیری لخته به فیبرین تبدیلمیشود) این بیماران دارای مشخصات ویژهای است که با فیبرینوژن بیماران فاقد بیماری کلیوی بهکلی متفاوت میباشد.
این موضوع که آیا درمانهای دیالیزی بهتر و مصرف داروهای قویتر میتواند در شکلگیری ساختار بهتر لخته نقش داشتهباشد، باید در پژوهشهای آتی مورد بررسی قرارگیرد.
Ref
Journal of the American Society of Nephrology , Jan 2017
ثبت نظر