مزایای این مداخله برای بیماران میانسال و سالخورده محدود است.جراحی زانوی آرتروسکوپی بیشتردر بیماران میانسال و مسنّی انجام میشود که زانودرد دارند، بهرغم این حقیقت که یافتههای زانوی غیرعادی در MRI شایع است و لزوماً شناسههای زانویی در این جمعیت ارتباطی هم ندارد. بهعلاوه، بررسیهای کنترلشده با آزمایش ساختگی(Sham.Controlled Studies) نشانداده است که این مداخله سودمند نیست. با این حال، حداقل۷۰۰/۰۰۰ آرتروسکوپی زانو درسال درآمریکا انجام میشود و انجام آرتروسکوپی در این جمعیت درحال افزایش است.
محققان مروری سیستماتیک ومتاآنالیز بر ۹بررسی (۱۲۷۰بیمار) انجام دادند تا مزایا و پیامدهای مرتبط با منیسکتومی آرتروسکوپیک، دبریدمان، یا هردو را درمقایسه با مداخلات کنترلشده( ورزش، دارونما، یا درمان دارویی) ارزیابی کنند. همهی بیماران در این آزمایش استئوآرتریت رادیوگرافیک نداشتند. طول دورهی آزمایش بین ۳تا ۲۴ ماه بود و در فواصل ۳ و ۶ ماه، بیماران آرتروسکوپی شده، اثر بهبودی کم ولی از لحاظ آماری قابلملاحظهای را در تسکیندرد درمقایسه با گروه مداخلات کنترل تجربه کردند (۲/۴میلیمتر بهبود بیشتر در مقیاس آنالوگ بصری ۰تا۱۰۰میلیمتری)، اما این تفاوت از لحاظ بالینی مشاهده نشد. این تسکین درد در نقاط زمانی بعدی از بین رفت و هیچ بهبودی در عملکرد فیزیکی توسط بیمار گزارش نشد. مداخلات جراحی خطرهایی را ایجاد میکنند، ازجمله ترومبوز وریدهای عمقی(DVT) در ۴مورد از هر ۱۰۰۰ عمل و عوارضجانبی دیگر.
NEJM JW Gen Med، Feb 15 2014 و N Engl J Med 2013; 369:2515
ثبت نظر